تحلیل ارتباط بین مولفه های شخصیتی با اشتیاق شغلی کارکنان جهاد کشاورزی شهر زابل استان سیستان و بلوچستان

هدف این پژوهش تحلیل ارتباط بین مولفه های شخصیتی با اشتیاق شغلی کارکنان جهاد کشاورزی شهر زابل بوده است.روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کارکنان جهاد کشاورزی شهر زابل بودند. نمونه پژوهش 200 نفر بودند که از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری پژوهش عبارت بودند از: مقیاس پنج عاملی نیو و مقیاس اشتیاق شغلی اترخت. یافته های تحقیق با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد.تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد بین ویژگی های شخصیتی وظیفه شناسی، تجربه پذیری و برون گرایی با اشتیاق شغلی و ابعاد آن رابطه ی مثبت معنیدار و بین روانرنجورخویی با اشتیاق شغلی رابطه منفی وجود دارد.همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که برونگرایی و تجربه پذیری با رابطه مثبت و روان رنجورخویی با رابطه منفی پیش بینی کننده ی بعد انرژی اشتیاق و ویژگی های شخصیتی تجربه پذیری، روان رنجورخویی و برون گرایی پیش بینی کننده ی بعد فداکاری اشتیاق و باز برونگرایی، روان رنجورخویی و وظیفه شناسی پیش بینی کننده بعد شیفتگی اشتیاق کارکنان می باشد.نتایج پژوهش در مجموع نشان میدهد که روان رنجورخویی بهترین پیش بینی کننده اشتیاق شغلی کارکنان است که میتواند به عنوان یک عامل آسیب پذیری عمل کند و هر چه این عامل در کارکنان قویتر باشد، احتمال ظهور مشکلات کاری همچون انگیزه پایین و کاهش عملکرد بیشتر است

Keywords:

اشتیاق شغلی , پنج عامل شخصیت , کارکنان