ترکیب پدیده ریزگردها با سایر پدیده های جوی همچون مه و تغییر غلظت ذرات از 100 به ده هزار میکروگرم در مترمکعب، عامل ایجاد اختلال، و تهدیدی بر سلامت عمومی و روانی شهروندان شهر
اهواز و فرورفتن شهر در حالت بحرانی است. پیشگیری و مقابله با آسیب های جدی پیدایش و تکرار چنین بحران هایی جز با دسترسی به الگوی تکراری
طوفان ها، تمرکز بر نقاط بحرانی و نحوه ایجاد و شکل گیری این پدیده امکان پذیر نیست. این پژوهش، براساس داده های ایستگاه هواشناسی شهر
اهواز از مناطق داخلی و خارجی تولید ریزگردها، به منظور شناخت منشا مکانی و زمانی وقوع
طوفان های شهر
اهواز و ترسیم الگوی تکراری این پدیده صورت گرفته است. با اخذ داده های ساعتی
گردوغبار برای یک بازه زمانی ده ساله، از سال 2006 تا 2016 از ایستگاه هواشناسی شهر
اهواز و تجزیه و تحلیل آن، نتایج نشان دادکه غالبا در فصل های زمستان، بهار و تابستان، ریزگردها در هر دو بخش (کد 06 و 07) با یک روند افزایشی مواجه اند. این روند در پاییز رو به کاهش نهاده و متوقف شده است. در بررسی فصلی پدیده، شواهد حاکی از آن بودکه تا سال 2015 درفصل های زمستان، بهار و تابستان پدیده
گردوغبار با منشا خارجی در اهواز، سهم بیشتری را به خود اختصاص داده است؛ این در حالی است که در فصل پاییز (درماه های اکتبر، نوامبر و دسامبر) شدت ریزگردهای داخلی در منطقه حالت عکس داشته است.