کاربرد تحلیل عاملی درتعیین وزن گویه هادرمقایسه باروش وزن دهی بامقادیر ثابت دراندازه گیری های روانی تربیتی

زمینه: ازنظر کرلینجر 1986تحلیل عاملی یک روش اماری درجهت اصل ایجاز علمی است این تکنیک میتواند به کاهش چندگانگی تلخیص روابط بین متغیرها ایجاز و سادگی هرچه بیشتر بینجامد وابستگی بین متغیرها را تعیین کرده و تفسیرعلمی را تسریع نماید هدف: هدف مقاله حاضر کاربرد تحلیل عاملی برای وزن دهی به گویه های موجود درمقیاس های روان شناختی و تربیتی است یعنی کشف مناسب ترین سوالها با بیشترین وزن واهمیت برای قضاوت درمورد افراد گروه نمونه بااستفاده ازتحلیل عاملی است روش: درپژوهش توصیفی حاضر ازداده های مربوط به خرده ازمون علایم روانشناختی و فیزیولوژیکی مقیاس میزان منابع و علایم استرس معلمان که برروی 430نفر ازدبیران 105نفردررشته تربیت بدنی و 298نفر دررشته های غیرتربیت بدنی اموزش و پرورش استان آذربایجان غربی اجرا شده بود استفاده گردید درپژوهش حاضر بااستفاده ازتحلیل عاملی وزن 15گویه مربوط به این خرده مقیاس تعیین شد یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین دوروش بااستفاده ازازمون فریدمن دررتبه بندی گویه ها تفاوت معنی داری به لحاظ اماری وجود دارد بحث و نتیجه گیری: باتوجه به نتایج میتوان گفت که کارایی روش تحلیل عاملی نسبت به روش وزندهی بامقادیر ثابت برای همه گویه ها ووزن دهی دررتبه بندی شاخصها درسطح بهینه ای قراردارد

Keywords:

تحلیل عامل , وزن دهی به گویه ها , علایم روان شناختی وفیزیولوژیکی استرس