بررسی تاثیر کاربرد زه آبهای کشاورزی برخصوصیات خاک و عملکرد گندم رقم چمران در منطقه اهواز

به منظور بررسی امکان استفاده ار آب زهکش ها در تولید گندم این آزمایش به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی شامل هفت تیمار درسه تکرار به مدت دو و نیم سال(1390 تا 1393) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اهواز با تیمارهای آبیاری با آب معمولی (آب رودخانه کارون در مقطع اهواز به عنوان شاهد)، استفاده دایم از آب زهکش با شوری 4 و 8 دسیزیمنس برمتر، استفاده متناوب از آب زهکش با شوری 4 و 8 دسیزیمنس برمتر وآب معمولی، اختلاط 50 درصد آب معمولی و50 درصد آب زهکش با شوری 8 دسیزیمنس برمتر در هر آبیاری، اختلاط 25 درصد آب معمولی و 75 درصد آب زهکش با شوری 8 دسیزیمنس بر متر در هر آبیاری اجرا شد. شاخصهای مورد نیاز شیمیایی خاک و عملکرد دانه اندازهگیری شد. نتایج با استفاده از روش دانکن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته و نشان داد تیمارهای استفاده متناوب با شوریهای 4 و 8 با کاهش عملکرد 38 و 35 درصد نسبت به شاهد کمترین عملکرد را داشته اند. اگرچه کاربرد خالص زه آب با شوری 4 و 8 دسی زیمنس برمتر و اختلاط زه آب با هدایت الکتریکی 8 دسی زیمنس برمتر و آب معمولی بیشترین عملکرد را داشته اند و می توان در صورت عدم وجود منابع آب با کیفیت معمول از این منابع با روشهای گفته شده در تولید گندم استفاده نمود، اما با توجه به امکان تجمع برخی عناصر بخصوص سدیم وکلر، پایش خصوصیات شیمیایی خاک نیز ضروری است.

Keywords:

زه آب , استفاده مجدد از آب , گندم , اهواز