طراحی الگوی برنامه درسی پژوهش محوری در مطالعات اجتماعی دوره ابتدایی برای پرورش تفکر و خلاقیت در دانش آموزان
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 758
This Paper With 44 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BPJ-7-3_003
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397
Abstract:
زمینه: امروزه دانش آموزان برای ورود به عصر دانایی و روبه رو شدن با تحولات شگفت انگیز قرن بیست و یکم باید به طور فزاینده ای مهارتهای پژوهش و حل مساله، روحیه جستوجوگری و مهارتهای تفکر انتقادی و خلاق را برای تصمیم گیری مناسب و حل مسایل پیچیده در خود تقویت کنند. آموزش مهارتهای تفکر و یادگیری از طریق روش های یاددهی – یادگیری فرآیند مدار و مبتنی بر پژوهش یا حل مساله ضروری به نظر میرسد.هدف: پژوهش حاضر با هدف ارایه الگوی مطلوب برنامه درسی مطالعات اجتماعی بر اساس رویکرد پژوهش محوری انجام شد.روش: پژوهش به روش کیفی- کمی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق در فاز کیفی، تفکرات و اندیشه های صاحب نظران درباره پژوهش محوری است که در قالب کتب، اسناد، مقالات، مجلات، متون و سایتهای اینترنتی مطرح شده است و در فاز کمی، تمامی صاحبنظران تعلیم و تربیت در رشته برنامه ریزی درسی و حوزه مطالعاتی پژوهش محوری بود که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 15 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات در فاز کیفی، تکنیک تحلیل محتوای گلیزر و استراوس و کاربرگ های تحلیل محتوا و در فاز کمی نیز پرسشنامه محقق ساخته متشکل از گویه های اهداف و محتوا در حوزه شناختی، ارزشی نگرشی و مهارتی بود. پس از برازش اهداف و محتوای مطالعات اجتماعی با توجه به مولفه های پژوهش محوری با تکنیک تحلیلی استنتاجی اقدام به پیشنهاد روشهای تدریس و ارزشیابی شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که بر اساس مولفه های استخراجی، اکثر قریب به اتفاق صاحب نظران اذعان داشتند که اهداف و محتوای برنامه درسی مطالعات اجتماعی بر اساس رویکرد پژوهش محوری باید ویژگی هایی همچون حل مساله، تفکر انتقادی، کنجکاوی، فعالیت محور بودن، خود رهبری و خلاقیت داشته باشند. همچنین با اتکا به مبانی نظری و تجربیات کشورهای پیشرو روشهای تدریس )روش مساله محوری، کاوشگری، اکتشافی، بحث گروهی، ایفای نقش بدیعه پردازی، بارش مغزی و روش مشارکتی( و روش های ارزشیابی) ارزشیابی مداوم، خود ارزیابی، بحث آزاد، هدف آزاد، پوشهکار، ارزشیابی گروهی و فردی، بازخورد دورهای، ارایه گزارش و همتایان سنجی( پیشنهاد شدند.
Keywords:
Authors
راحله قاضی اردکانی
دانشجوی دکتری مطالعات برنامه درسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
حسن ملکی
استاد دانشگاه علامه طباطبایی دانشگاه تهران
علیرضا صادقی
استادیار دانشگاه علامه طباطبایی تهران
فریبرز درتاج
استاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران