عاملهای موثر بر پذیرش بیمه محصولات کشاورزی و ارایه ی الگوی پایداری و ناپایداری بیمه

تامین نیازهای غذایی، همواره یکی از دغدغه های اساسی بشر بهشمار میرود. اتخاذ سیاستهای مطلوب افزایش توان تولید و کاهش خطر در بخش کشاورزی، از برنامه های دولتها به منظور دستیابی به امنیتغذایی میباشد. در این زمینه، بیمه محصولات کشاورزی به عنوان سازوکاری مناسب برای کاهش خطر اقتصادی و ارتقاء امنیت غذایی جامعه مطرح است. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل عاملهای موثر بر پذیرش بیمه محصول سویا برای توسعهی پایدار تولید در شهرستان گرگان صورت پذیرفت. آمار و داده های پژوهش با طراحی و تکمیل پرسشنامه از 183 بهره بردار سویاکار دهستانها که به روش تصادفی طبقه بندی انتخاب شده و داده های اسنادی صندوق بیمه محصولات کشاورزی و کارگروه دانه های روغنی جمع آوری شد. به منظور شناسایی متغیرهای موثر بر پذیرش بیمه و میزان اثربخشی آنها از الگوی اقتصادسنجی لوجیت بهره گرفته شد. نتایج برازش الگوی لوجیت نشان داد متغیرهای تحصیلات، دریافت تسهیلات، پیشینه ی کشت، تجربه، سن و پیشینه ی خطر کشاورز، اثر مثبتی بر پذیرش بیمه داشته و متغیرهای درآمد،تنوع درآمدی و اصلیبودن شغل کشاورزی، مالکیت شخصی اراضی تنوع تولید اثر منفی بر پذیرش بیمه دارند. مقادیر تاثیر نهایی متغیرها نشان داد با یک درصد کاهش در سطح زیرکشت سویا، احتمال پذیرش بیمه 0/071 درصد افزایش مییابد. لذا خرده مالکان گرایش بیشتری به بیمه کردن محصول سویای خود دارند که با رویکرد اصلی بیمه که حمایت از کشاورزان خرده پا است هماهنگی دارد. در پایان، ضمن ارایه ی الگوی پایداری و ناپایداری بیمه، راهکارهای اجرایی مانند ایجاد بانک اطلاعات کشاورزان و کارشناسان، ایجاد نظام مستقل ترویج در صندوق بیمه برای افزایش عملکرد صندوق بیمه، به برنامه ریزان و سیاستگذاران ارایه گردید.

Keywords:

بیمه , پذیرش , لوجیت , سویا , الگوی پایداری