ارزیابی نقش روانشناسی محیطی دربهسازی کیفیت فضاهای داخلی مدارس ابتدایی

با توجه به نقش مهمی که فضاهای داخلی مدارس ابتدایی در روند پیشرفت علمی و رشد جسمانی وروانی دانش آموزان دارند و عدم توجه به علم روانشناسی محیط در طراحی داخلی این فضاها که اکثر فضاهای تنگ وتاریک، بی روحو کسلکننده هستند که نتیجآ باعث اختلال در روند پیشرفت تحصیلیو خلاقیت وهمچنین باعث کاهش حس نشاط ودل بستگی به محیط مدرسه،در دانشآموزان شده است.هدف اصلی پژوهش بهسازی فضاهای داخلی مدارس ابتدایی با توجه به روانشناسی محیطی است. این مقاله برای پاسخ دادن به این پرسش که شاخصهای موثر دربهسازی و طراحی روانشناسانه فضاهای داخلی مدارس ابتدایی کدامند مسیری را که میپیماید عبارت خواهد بود از:بررسی وشناخت این شاخصها وتاثیرات روانشناختی آنها.که بتواند در آخر منجر به ارایه شاخصهای موثر در طراحی وبهسازی روانشناسانه فضاهای داخلی وراهکارهای روانشناسانه برای آنها،شود. که نهایتآ از طریق روش توصیفی تحلیلی بتوان طراحی روانشناسانه فضاهای با قابلیت بالابرای رشد فیزیکی،ذهنی،روانی واجتماعی دانش آموزان فراهم گردد. فضاهایی،منعطف،جذاب، بانشاط، خلاق وبا قابلیت محیطی بالا تا بتواند آیندهای درخشانتر برای آنها در سنین بالاتر رغم زند.

Keywords:

بهسازی , مدارس ابتدایی , روانشناسی محیط , معماری داخلی