یک روش خوشه بندی با استفاده از منطق فازی در شبکه ی حسگر بی سیم

در اغلب کاربردها، گره های حسگر از نظر منبع انرژی با محدودیت مواجه هستند. بنابراین نیاز به روش های ابتکاری برای برطرف نمودن اتلاف انرژی که موجب کوتاه شدن طول عمر شبکه های حسگر می شود، کاملا احساس می گردد. این محدودیت ها به همراه زیاد بودن تعداد گره های حسگر باعث چالش های بسیاری در طراحی و مدیریت شبکه های حسگر بی سیم و لزوم آگاهی از انرژی در همه لایه های پشته پروتکل شبکه ای شده است. برای مثال، در لایه شبکه، به شدت به یافتن روش هایی نیاز داریم که با بهره وری در مصرف انرژی، کشف مسیر انجام داده و داده ها را از گره های حسگر به ایستگاه مبنا انتقال دهند. برای کاهش مصرف انرژی و در نتیجه افزایش طول عمر این شبکه ها روش های موثری نیاز است، یکی از این روش های موثر عمل خوشه بندی است. که یک الگوریتم خوشه بندی به صورت سلسله مراتبی و چندگامی جهت افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم پیشنهاد شده است برای توزیع یکنواخت مصرف انرژی در سطح شبکه انتخاب سرخوشه برای خوشه ها با توجه به چندین عامل حداکثر مقدار انرژی، تعداد همسایه های بیشترین و کمترین مسافت به سرخوشه سطح بالاتر انجام می گردد که با کمک منطق فازی صورت گیرد در انتها انتظار می رود با کارهای صورت گرفته مصرف انرژی کاهش و در نتیجه طول عمر شبکه افزایش یافته است.

Keywords:

خوشه بندی , مدیریت انرژی , منطق فازی , انرژی مصرفی , گره های حسگر