تبیین رابطه هوش اخلاقی با رفتار ورزشی در ورزشکاران حرفه ای

هدف از این تحقیق تبیین رابطه بین هوش اخلاقی با رفتار ورزشی در بین ورزشکاران حرفه ای رشته ی تیمی فوتسال و رشته انفرادی کشتی در لیگ برتر بود. روش پژوهش توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ورزشکاران حرفه ای رشته ی تیمی فوتسال لیگ برتر سراسر کشور که تعداد آنها برابر با 210 نفر بودند و ورزشکاران حرفه ای رشته ی انفرادی کشتی لیگ برتر سراسر کشور که تعداد آنها برابر با 60 نفر بودند، شد. حجم نمونه رشته فوتسال برابر با 132 نفر که به روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران و رشته ی کشتی برابر با 60 نفر از لیگ برتر در فصل 1393-1394 کشتی بود که به روش نمونه گیری تمام شمار انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری عبارت بود از پرسش نامه محقق ساخته رفتار ورزشی و پرسش نامه هوش اخلاقی لنیک و کیل که دارای چهار مولفه، از جمله درست کاری، مسیولیت پذیری، گذشت و دلسوزی بود. ضریب پایایی به دست آمده برای دو پرسش نامه به ترتیب 80/0 و 87/0 بود. جهت تحلیل داده های حاصله از دو سطح آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی) استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین هوش اخلاقی و رفتار ورزشی و ابعاد آن رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون بیانگر این موضوع بود که هوش اخلاقی ورزشکاران پیش بینی کننده خوبی برای رفتار جوانمردانه بود.

Keywords:

هوش اخلاقی , لیگ برتر , رفتار ورزشی