بررسی، شناسایی و بومی سازی عوامل موثر بر انگیزش شرکت ها به صادرات از بندر چابهار با روش دلفی فازی

در سالیان اخیر افزایش در تجارت بینالملل بین کشور ها با روی آوردن شرکتها به بازار جهانی مورد استقبال قرار گرفته است. همچنین امروزه بیشترین درصد جابجابی کالا در جهان از طریق دریا و به وسیله کشتیها دربنادر صورت میپذیرد. با این تفاسیر، صادرات در کشورها امروزه علاوه بر اینکه حجم فروش شرکتها، سهم بازار، سودآوری و موقعیت رقابتی آنها را ارتقا میدهد، بر سطوح مختلف اقتصادی در کشور مثل اشتغال، رفاه اقتصادی، توسعه صنعتی و درآمدهای ارزی نیزتاثیرگذاری مثبتی دارد. بندر چابهار با توجه به اینکه از بنادراستراتژیک کشور محسوب شده و تنها بندر اقیانوسی کشور میباشد، درصدد است تا بتواند صادرات خود را افزایش داده و پیامدهای مثبت ناشی از آن را برای خود داشته باشد. در این مقاله ابتدا مبانی نظری در رابطه با اهمیت و نقش حمل و نقل دریایی و تجارت بینالملل و صادرات و بنادر تشریح شده و سپس با بررسی تحقیقات پیشین 52 متغیر تاثیرگذار بر انگیزش شرکتها به صادرات از بندر چابهار بررسی و شناسایی گردیده است. در ادامه با استفاده از روش دلفی فازی و مصاحبه با متخصصین حوزه بندر و دریا، تعداد 30 متغیر برای بندر چابهار موثر تشخیص داده شد. این متغیرها در ارزیابی بندر چابهار مورد بررسی قرار خواهند گرفت. در پایان نیز پیشنهاداتی با توجه به مهمترین عوامل ارائه شده است.

Keywords:

حمل و نقل دریایی , تجارت بین الملل , صادرات , بندر چابهار , دلفی فازی