ارزیابی سیاست تنظیم بازار گوشت مرغ در ایران

ارزیابی اثرات رفاهی سیاست های کشاورزی و تعیین ترکیبی از ابزارهای سیاستی که کمترین زیان اجتماعی را داشته باشند، برای سیاست گذاران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف این مقاله، تعیین ترکیب بهینه ی ابزارهای سیاستی قیمت سقف و کف در بازار گوشت مرغ در ایران است. در این مقاله از رهیافت کمینه سازی تغییرات تابع زیان اجتماعی استفاده شده است و با استفاده از روش بوت استراپ و بر اساس توزیع نرمال برای کش شهای عرضه و تقاضا، خصوصیات آماری ترکیب بهین هی ابزارهای سیاستی و پیامدهای رفاهی آنها در چهار راه گزین ترکیب فعلی، عدم مداخله، ترکیب بهینه در صورت صفر بودن هزین هی دولت و ترکیب بهینه در صورت متغیر بودن هزین هی دولت و رفاه مصر فکنندگان و تولیدکنندگان مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج بررسی ها در بازار گوشت مرغ نشان می دهد که بر خلاف هدف سیاست تنظیم بازار گوشت مرغ که حمایت همزمان از تولیدکنندگان و مصر فکنندگان این کالا بوده است، دولت با به کارگیری همزمان ابزارهای سیاستی قیمت سقف و کف، از مصرف کنندگان گوشت مرغ حمایت کرده است در حالی که هزینه ی این حمایت بر دوش تولیدکنندگان گوشت مرغ بوده و رفاه ایشان را نسبت به بازار آزاد کاهش داده است.نتایج حاصل از بهینه سازی سیاست های دولت در بازار گوشت مرغ، هزین هی دولت و زیان اجتماعی را از راه کاهش سطح حمایت از مصر فکنندگان، کاهش می دهد اما سطح حمایت از تولیدکنندگان را افزایش م یدهد. مقایسه ی پیامدهای رفاهی سیاست های دولت در ترکیب فعلی ابزارهای سیاستی و ترکیب بهینه، تحت دو راه گزین ثابت بودن هزینه ی دولت و متغیر بودن هزینه ی دولت و سطوح رفاهی نشان می دهد که ترکیب فعلی سیاست های دولت با ترکیب بهینه ی سیاست ها در دو را هگزین ثابت بودن و متغیر بودن هزین هی دولت، اختلاف چشمگیری دارد.

Keywords:

ترکیب بهینه , ابزارهای سیاستی , زیان اجتماعی , بوت استراپ , قیمت سقف , قیمت کف , تنظیم بازار , گوشت مرغ