تاثیر هویت سازمانی بر بهرهوری نیروی انسانی با تاکید بر نقش میانجی تعهد سازمانی

هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر هویت سازمانی بر بهرهوری نیروی انسانی با میانجیگری تعهد سازمانی بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی (مدل یابی معادلات ساختاری) بود و جامعه آماری شامل300 کارمند شاغل در ادارات تربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی سطح کشور در سال 1395 بود که با استفاده از روش سرشماری مورد پیمایش قرار گرفتند. شرکت کننده ها شامل 206 نفر (174 مرد و 32 زن ) بودند که پرسشنامه های هویت سازمان (مایل و اسفورث ،1992) ، تعهد سازمانی(آلن و مایر، 1990) و بهره وری نیروی انسانی (هرسی و گلداسمیت، 1980) را تکمیل کردند و داده های حاصله با روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت – پی. ال. اس. تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که هویت سازمانی بر بهره وری اثر مستقیم و معنادار ندارد(p=0/749 و t=0/320) و اثرات مثبت آن با میانجی گری تعهد سازمانی است(p=0/001 و t=4/361). همچنین، تعهد سازمانی به طور مستقیم بر بهره وری اثر مثبت داشت(p=0/001 و t=11/618). براساس یافته ها، ایجاد و تقویت هویت سازمانی می تواند تعهد سازمانی کارکنان را بهبود بخشد و از این طریق بر بهره وری آنان بیافزاید.

Keywords:

منابع انسانی , بهره وری , تربیت بدنی , هویت سازمانی , تعهد سازمانی.