تاثیر پرایمینگ بذر گندم با محلول های حاوی آهن بر شاخص های استقرار و جوانه زنی ارقام آبی و دیم گندم

گندم یک گیاه زراعی ضروری برای 35 درصد جمعیت جهان بوده و با توجه به وسعت زمین های زیر کشت آن در دنیا بیشترین کالری و پروتئین را نسبت به گیاهان دیگر تامین می کند. پایین بودن زیستفرآهمی عنصر ریزمغذی آهن در خاکهای آهکی باعث عدم انتقال کافی آن به اندام هوایی اکثر محصولات زراعی به ویژه گندم شده و در نتیجه بذور تولیدی به درجاتی دچار کمبود آهن میشوند. یکی از روش هایی که می تواند به غنی شدن بذر گندم کمک نماید پرایمینگ آن توسط محلول های حاوی آهن قبل از کاشت می باشد. بدین منظور، تاثیر منابع و مقادیر کودهای حاوی آهن شامل نانو اکسید آهن (0، 2/5، 5 و 7 میلی مولار آهن)، سولفات آهن و کلراید آهن (0، 5، 10 و 15 میلیمولار آهن) بر شاخص های جوانه زنی دو رقم گندم دیم و آبی در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تیمار پرایم با نانو ذرات اکسید آهن باعث افزایش معنی دار رشد ریشه چه و ساقه چه در هر دو رقم گندم نسبت به تیمار شاهد شد، همچنین بعد ازآن، سولفات آهن تاثیر بهتری بر عملکرد وزن تر و خشک ریشه چه و ساقه چه داشت. تیمار پرایم با نانو ذرات اکسید آهن در غلظت 5 بالاترین سطح معنی داری را به خود اختصاص داد و افزایش غلظت نانوذرات اکسید آهن (غلظت 7 میلی گرم بر لیتر) تاثیر معنی داری بر عملکرد نداشت و در برخی موارد باعث کاهش عملکرد شد. از بین دو رقم گندم نیز دیم باران نسبت به میهن آبی عملکرد بهتری از خود نشان داده است.

Keywords:

دیم بارانی , میهن آبی , پرایمینگ , نانو ذرات آهن , گندم