اندیشه های خیرخواهانه در مثنوی معنوی

ادب فارسی به طورکلی و ادب عرفانی فارسی به طور خاص، بهصورت مستقیم و غیرمستقیم تحت تاثیر معارف قرآنی و دینی قرار گرفته است و غنای فرهنگی و نوع دوستیاش بیشتر، وامدار آموزه های دینی و اسلامی است. مثنوی مولانا که از قله های ادب منظوم عرفانی فارسی محسوب میشود و موسوم به قرآن به زبان فارسی است به دلیل فراوانی و بسامد بالای تضمین های قرآنی و احادیث نبوی (ص)، مشحون از این بهره وری ها است. رسیدگی به محرومان، پرداخت زکات، دلجویی از ستمدیدگان، آینگی مومن برای مومن مذمت ستمکاران و توصیف تبعات آن و ده ها موارد دیگر که منبعث از معارف دینی است در مثنوی مولانا به کر6ات آمده است که این مقاله به شرح موارد یاد شده میپردازد.

Keywords:

مثنوی , پیامبر (ص) , قرآن , اندیشه خیرخواهانه , محرومان , زکات.