ارزیابی وضعیت آموزش پرستاران در رابطه با مقابله با حوادث غیر مترقبه ( سیل) abstract
مقدمه:
حوادث غیر مترقبه وقایعی هستند غیر منتظره که موجب ویرانی و بروز صد مات مالی و جانی می شوند . این گونه حوادث معمولا بر جمعیت زیادی تاثیر گذار هستند. در این وضع شیرازه زندگی روزمرهناگهان گسیخته می شود و مردم دچار رنج و درماندگی می شوند و در نتیجه به غذا، پوشاک، سرپناه، مراقبت های پزشکی و پرستاری و سایر ضروریات زندگی و به محافظت در مقابل عوامل و شرایط نامساعد محیط محتاج می گردند بدین لحاظ پژوهشی با هدف تعیین وضعیت
آموزش پرستاران در رابطه با مقابله با
حوادث غیر مترقبه در سال 1398 در بیمارستان سینا شهرستان کارون انجام شد. روش کار: در یک مطالعه توصیفی 150
پرستار و بهیار شاغل در بیمارستان سینا شهرستان کارون به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای شامل: بخش های مشخصات فردی، گذراندن دوره های
آموزش و نظر سنجی نسبت به وضعیت موجود (آموزش، امکانات و .....) بود. یافته ها: یافته ها نشان داد که سابقه کار اکثریت نمونه ها (% 41 ) بالاتر از 15 سال بود. % 88 نمونه ها
پرستار و % 12 بهیار بودند. در رابطه با گذراندن دوره آموزشی در 3 سال گذشته % 54 دوره احیای قلبی ، مغزی و ریوی را گذرانده و تنها 2.1 % از نمونه ها دوره های حمل مصدوم، کنترل خونریزی، پانسمان و بانداژ، سوختگی، مسمومیت ها، اطفاء حریق، عملیات نجات پس از وقوع زلزله یا
سیل را نگذرانده بودند. اکثریت ( 74.13 %) موافق بودند که
آموزش موارد فوق در دوران دانشجویی در حد متوسط موثر است. 8.14% عضو کمیته
حوادث غیر مترقبه بودند و برای آنها دوره آموزشی برگزار شده بود. هیچ کدام عضو سازمان هلال احمر نبودند. اکثریت ( 97 %) با تشکیل تیم عملیات نجات در بیمارستان ها موافق بودند. 50.4% در دوران اشتغال خود در حادثه غیر مترقبه قرار گرفته بودند و عملکرد خود را 5/43% متوسط و % 34 ضعیف می دانستند. اکثریت( 97.16 ) موافق بودند که دوره های آموزشی
حوادث غیر مترقبه برای همه مردم اجرا گردد. در صورت وقوع
سیل یا زلزله اکثریت( 83 %) امکانات موجود را ناکافی می دانستند. از نظر نمونه ها مهم ترین عامل جهت عملکرد مناسب در زمان وقوع حادثه به ترتیب امکانات (37.14% ) مدیریت قبل از بحران ( 74.16 %)
آموزش قبل از وقوع حادثه (% 34.19 )و مدیریت بعد از بحران (% 9) بود. بحث و نتیجه گیری : مدیران بیمارستان ها باید ضمن کسب اطلاعات لازم در زمینه مدیریت بحران با تدوین برنامه های مدون آموزشی اقدام به
آموزش پرسنل در رابطه با فوریت ها و کمک های اولیه نمایند و نه تنها موجب افزایش مهارت آنان در زمینه های مختلف کاری گردند، بلکه باعث مشارکت فعال آنان همراه با اعتماد به نفس کافی در زمان بروز حوادث شوند.