مدیریت استراتژیک در باززنده سازی بافت فرسوده از دیدگاه توسعه پایدار: مطالعه موردی شهر رشت

هدف از این پژوهش تحلیل و بررسی نقش مدیریت استراتژیک باززنده سازی بافت فرسوده شهر رشت از دیدگاه توسعه پایدار میباشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کارشناسان، اساتید و مردم بوده به طوری که بر اساس برنامه ریزی مشارکتی در نظر گرفته شده و معیارها و زیر معیارهای مناسب مربوط به توسعه پایدار پس از مطالعه میدانی و مصاحبه با کارشناسان و اساتید در نظر گرفته شده و در قالب پرسشنامه پس از نمره دهی به پاسخهای دریافتی، جهت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش SWOT و نیز از طریق SPSS بار عاملی معیارها و زیر معیارها به دست آمده و در آخر نیز راهبردهای مورد نظر که شامل راهبرد تهاجمی، تدافعی، انطباقی و اقتضایی بوده به دست آمده است. نتایج تحقیق نشان داد که معیار کالبدی با امتیاز 0,679 رتبه اول، معیار اجتماعی - فرهنگی با امتیاز 0,662 رتبه دوم، معیار اقتصادی با امتیاز 0,656 رتبه سوم، معیار محیطی با امتیاز 0,650 رتبه چهارم و معیار دسترسی و حمل ونقل نیز با امتیاز 0,640 رتبه پنجم را از نظر اهمیت به خود اختصاص دادهاند. همچنین با در نظر گرفتن زیر معیارها برای معیار دسترسی و حملونقل، ایجاد فاصله در بافت با ایجاد فضاهای باز و اراضی وسیع و مخروبه با 0,751 امتیاز، معیار محیطی زیر معیار ناپایداری محیطی و آلودگی ناشی از تجمع زباله ها در اراضی خالی بافت با امتیاز 0,779، معیار کالبدی زیر معیار ایجاد ارتباط بین کاربریهای مختلف به لحاظ ساخت با امتیاز 0,873، معیار اجتماعی- فرهنگی زیر معیار زیاد بودن تعداد طبقات جمعیتی با امتیاز 0,897 و معیار اقتصادی زیر معیار پتانسیلها و توانهای اقتصادی محله با رونق بخشی بازار با امتیاز 0,776 دارای بیشترین اهمیت بودهاند. بر اساس مجموع معیارها و زیرمعیارهای انتخاب شده و در نظر گرفتن استراتژی های مدل SWOT راهبرد انطباقی که حاصل فرصتها و نقاط ضعف میباشد از اهمیت بیشتری برخوردار بوده به طوری که از طریق این استراتژی میتوان با بهره گیری از فرصتها، نقاط ضعف را بهبود بخشید.

Keywords:

مدیریت استراتژیک , باززنده سازی , شاخصهای توسعه پایدار , بافت فرسوده , تکنیک SWOT