بررسی میزان کمیت اسانس گل محمدی (Rosa damascena Mill.) در ژنوتیپ های مختلف کشت شده در استان کرمانشاه

اصلی ترین استفاده گل محمدی (Rosa damascena Mill.) برای تولید اسانس می باشد. 48 ژنوتیپ گل محمدی از 13 استان در 22 منطقه ایران جمع آوری، میزان تنوع ژنتیکی میان آنها مورد بررسی قرار گرفت. خصوصیات مورد بررسی شامل ، وزن تر گلبرگ، وزن خشک گلبرگ و میزان اسان بود. اسانس گلبرگ ها با استفاده از دستگاه کلونجر در مدت 2 ساعت استخراج شد. اختلاف معنی دار بالایی برای تمام صفات در محل های مورد بررسی مشاهده گردید. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که صفات در سطح آماری 0/01 دارای نتایج معنی داری می باشند مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن انجام شد. نشان داده شد که ژنوتیپ های 18 (کرمانشاهb) و 2 (اصفهان 10) و 14(اصفهان 5) و 6(کردستان1) به ترتیب 0/48، 0/434، 0/418 و 0/417 گرم اسانس دارا بودند و به عنوان ژنوتیپ برتر شناسایی گردیدند. وزن تر و خشک گلبرگ می تواند با همدیگر رابطه داشته باشند اما با میزان اسانس رابطه معنی داری بین آنها مشاهده نگردید. نشان داده شد میزان اسانس می تواند تحت تاثیر ژنتیک و فاکتورهای محیطی قرار بگیرد.