وجه نامحرمی آدمی
[عین القضات همدانی - تمهیدات - تمهید اصل ثامن - اسرار قرآن و حکمت خلقت انسان]
ای عزیز جمال قرآن، آنگاه بینی که از عادت پرستی به درآیی تا اهل قرآن شوی که اهل قرآن «اهل الله وخاصته». این اهلان، آن قوم باشند که به حقیقت عین کلام الله رسیده باشد. «افلایتدبرون القرآن» از ایشان حاصل آمده باشد؛ زیرا که قرآن ایشان را قبول کرده باشد. «و کانوا احق بها واهلها» این معنی باشد. زنهار این گمان مبر که قرآن، هیچ نامحرمی را هرگز قبول کند، و با وی سخن گوید.
***
[سعدی - بوستان - باب سوم در عشق و مستی و شور]
شنیدم که بر لحن خنیاگری - به رقص اندر آمد پری پیکری
ز دل های شوریده پیرامنش - گرفت آتش شمع در دامنش
پراکنده خاطر شد و خشمناک - یکی گفتش از دوستداران، چه باک؟
تو را آتش ای دوست دامن بسوخت - مرا خود به یک بار خرمن بسوخت
اگر یاری از خویشتن دم مزن - که شرک است با یار و با خویشتن
***
[یزدانپناه عسکری]
عادت خود اندیشی و انقباض و عدم گستردگی ادراک ، وجه نامحرمی آدمی در مجذوب نشدن به ساحت وحی است. الگوی رفتاری خودبینی، مشکلات احمقانه و تسلط وسواس خود اندیشی در فراز و فرود زندگی روزمره، آدمی را ضعیف و آشفته می کند.