نگاهی به پدیده اجتماعی کودک همسری

19 مرداد 1403 - خواندن 4 دقیقه - 115 بازدید


نگاهی به پدیده اجتماعی کودک همسری در ایران

امیرحسین صفدری پژوهشگر علم حقوق در خصوص این پدیده اجتماعی نوشت:

کودک همسری پدیده ای نام آشنا در سطح جهان است که از دیرباز وجود داشته و دارد؛ 

پدیده کودک همسری مصداق بارز نقض حقوق کودکان و نمونه ای از خشونت های جنسیتی علیه کودکان می باشد که امروزه هم در سطح جهان بنا به دلایل مختلفی این پدیده در حال افزایش پیدا کردن است. ب

ر اساس مفاد پیمان نامه جهانی حقوق کودک، کودک به کسی گفته می شود که سن او کمتر از ۱۸ سال باشد، 

در ایران هم کودک به فردی گفته می شود که به سن بلوغ نرسیده باشد؛ سن بلوغ در ایران مطابق تبصره ماده 1210 قانون مدنی برای دختران 9 سال تمام قمری و برای پسران 15 سال تمام قمری تعیین شده است.

به زبان خیلی ساده و عامیانه هم در عرف جامعه ی ما کودک همسری یعنی: 

ازدواج یک دختر 10 تا 14 سال با پسری که سن او بین 25 تا 35 سال و یا بالاتر است را کودک همسری می گویند، البته که در تعریف جامع تر کودک همسری باید بگویم که اصولا ازدواج افراد زیر 18 سال را می توانیم تحت شرایطی کودک همسری تلقی کنیم. 

این را باید بدانیم که کودکان از آسیب پذیرترین گروه های اجتماع هستند و خطر تعرض افراد گوناگون در خانواده و یا جامعه همواره آنها را تهدید می کند، که یکی از خطرات بالقوه در مورد کودکان، کودک آزاری است که متاسفانه پدیده کودک آزاری با پدیده کودک همسری رابطه متقابل و تنگاتنگی دارد.

در خصوص پدیده کودک همسری باید این نکته را بگویم که این پدیده اجتماعی سلامت جسمی و روحی کودکانی که به ناچار قربانی کودک همسری شده اند را به شدت به خطر می اندازد که این مسله برای آینده جامعه ی ما هم بسیار نگران کننده می باشد. 

در کمال ناباوری باید بگویم که امروزه شاهد روند افزایشی پدیده اجتماعی کودک همسری در کشور عزیزمان ایران هستیم که اگر بخواهیم از این پدیده اجتماعی پر از آسیب در کشور جلوگیری کنیم باید همه افراد جامعه تلاش کنیم و برای کاهش این پدیده ابتدا یک قانون خاص با ضمانت اجرای بالا تصویب کنیم و پس از آن با فرهنگ سازی و آگاهی رسانی به کاهش این پدیده کمک کنیم.

افزایش پدیده کودک همسری دلایل مختلفی دارد که باید بگویم برخی از خانواده ها به خصوص خانواده هایی که در مناطق محروم یا شهرهای کوچک زندگی می کنند به دلیل فقر مالی و بحران های فرهنگی، اجتماعی، سنتی و خانوادگی به اجبار روزگار از اینگونه ازدواج ها حمایت می کنند و کودکان خود را در سنین پایین و حتی در برخی از موارد قبل از رسیدن به بلوغ جسمی، جنسی، عقلی، عاطفی و... به ازدواج اجباری با افرادی که سن بالایی دارند و بعضا هم دارای تمکن مالی خوبی نسبت به خانواده آن دختر هستند، در می آورند که این مسله بی شک سبب افزایش پدیده های اجتماعی دیگر مثل طلاق، فرار از خانه، سقط جنین، ازدواج سفید، تن فروشی، اعتیاد و... می شود.