ارزیابی خطر سرب و کادمیوم ناشی از آلودگی آب در ماهی در منطقه چابهار

فلزات سنگین به عنوان یکی از آلاینده های محیط آبی، در بدن موجودات آبزی از جمله ماهی تجمع می یابند و خطر بالقوه ای برای سلامتی موجودات زنده، به خصوص انسان محسوب می گردند . هدف از این مطالعه مقایسه غلظت فلزات سنگین کادمیوم و سرب با استانداردهاى جهانى و تعیین ارزیابى خطر جذب میزان این فلزات در بزرگسالان و کودکان از عضله ماهی حلوای سیاه در منطقه چابهار بوده است. تعداد ، تعداد 29 عدد ماهی حلوای سیاه که به صورت تصادفی از منطقه ساحلی که توسط صیادان بومی سواحل بندر چابهار صید شده بودند، تهیه شد . جهت استخراج فلزات از بافت عضله، از روش هضم مرطوب استفاده شد و تعیین غلظت فلزات سنگین به وسیله ICP صورت پذیرفت . نتایج نشان داد که غلظت کادمیوم در عضله ماهی حلوا سیاه از سرب بیشتر بوده است. با توجه به مقادیر به دست آمده از تجمع فلزات سنگین در گونه مورد مطالعه در این تحقیق و مقایسه آن با استانداردهای جهانی، غلظت کادمیوم و سرب در ماهی حلوا سیاه نسبت به استانداردهای جهانی کمتر بوده است. همچنین مقادیر جذب روزانه بدست آمده در این مطالعه بسیار کمتر از مقادیر مجاز پیشنهاد شده می باشد و خطری سلامتی افرادی را که از این ماهی ها استفاده می کنند را تهدید نمی کند.

Keywords:

سرب , کادمیوم , ماهی حلوا سیاه , دریافت روزانه