مقایسه مشخصه های کمی و کیفی دوگونه کاجالدار و سرونقرهای و معرفی گونه برتردر پارک جنگلی چیتگر

پارک جنگلی چیتگر یکی از مهمترین پارکهای کلان شهر تهران با وسعتی معادل 814 هکتار در غرب تهران واقع شدهاست گونه کاجالدار و سرونقرهای به عنوان گونههای خشکیپسند93/4 درصد از ترکیب گونهای این پارک را تشکیل دادهاند. با هدف مقایسه مشخصههای کمی و کیفی این دو گونه در بخش مرکزی پارک جنگلی دو تیپ خالص کاجالدار و سرونقرهای با شرایط مشابه خاک انتخاب و آماربرداری با روش خطنمونه (ترانسکت خطی) انجام شد، جهت تعیین درصد تاج پوشش از روش ترانسکت خطی با تعداد درخت ثابت استفاده شد. مشخصههای کمی (قطربرابرسینه، ارتفاع درخت و ارتفاع شروع تاج) و مشخصههای کیفی (خشکیدگی تاج و درصد تاج پوشش) آماربرداری شد. مشخصه خشکیدگی تاج به 4 کلاسه (کلاسه 1: تاج سالم، کلاسه 2 : 2/3 تاج سالم کلاسه 3: 1/3 سالم و کلاسه 4: تاج کاملأ خشک) کلاسهبندی گردید. جهت بررسی معنیدار بودن اختلاف میانگینها از آزمونDUNCAN دانکن) و تجزیه واریانس یک عامله با سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین مشخصههای قطر برابر سینه به ترتیب گونه کاجالدار و سرونقرهای 19/4 ، 15 سانتیمتر؛ ارتفاع درخت 8/3 ، 7/6 متر ارتفاع شروع تاج 3/8 ، 1/9 متر و درصد تاج پوشش 58/5 ، 40 درصد می باشد. براساس نتیجه تجزیه واریانس بین مشخصههای قطربرابرسینه، ارتفاع کامل درخت، ارتفاع شروع تاج درکاجالدار و سرونقرهای اختلاف معنیدار وجود دارد. ازلحاظ مشخصههای کمی گونه کاجالدار بر سرونقرهای برتری دارد اما از لحاظ مشخصه کیفی گونه سرونقرهای برتری بیشتری نشان میدهد. با توجه به سازگاری دو گونه و تفاوتهای حاصله پیشنهاد میگردد که تیپ خالص کاجالدار و سرونقرهای را بصورت تیپ آمیخته تبدیل نموده و در نهایت گونههای پهنبرگ را که موجب تقویت خاک میگردد در این جهت وارد نماییم و آبیاری منظم و کنترل آتشسوزیهای عمدی در الویت قرار گیرد

Keywords:

پارک جنگلی چیتگر , آزمون دانکن , خشکیدگی تاج , کاجالدار , سرونقره ای