آب و نقش آن در کشاورزی پایدار

کشور ما به دلیل نازل بودن ریزش های جوی و نا مناسب بودن پراکنش زمانی و مکانی ان در زمره کشورهای خشک و نیمه خشک جهان قرار دارد و در ای ن شرایط به دلیل رشد جمعیت ؛ گسترش شهر نشینی و توسعه بخشهای اقتصادی ( کشاورز ی و صنعت ) تقاضا برای اب روز به روز افزایش می یابد .با توجه به میزان متوسط بارندگی سالانه کشور که حدود ۲۵۰ میلی متر محاسبه میشود و با در نظر گرفتن وضعیت پوشش گیاهی و غیره منابع اب قابل تجدید کشور حدود ۱۳۰ میلیارد متر مکعب بر اورد میشود . از کل منابع اب قابل تجدید سالانه ؛ حدود ۹۲ میلیارد متر مکعب را جریانهای سطحی و ۳۸ میلیارد متر مکعب را جریانهای نفوذی به منابع زیر زمینی تشکیل میدهد .از کل منابع اب قابل تجدید در مقطع سال ۱۳۸۰ حدود ۸۶ میلیارد متر مکعب برای مصرف بخش کشاورزی و حدود ۱,۷ میلیارد متر مکعب برای مصرف بخشهای شرب و صنعت برداشت میشود. به رغم محدودیت ذاتی منابع اب و توزیع نا مناسب زمانی و مکانی ان در کشور ؛ استفاده از این منابع ذاتا با ارزش و غیر قابل جایگزین و به لحاظ سرمایه گزاری برای استحصال پر هزینه ؛ با کارایی بسیار پایینی انجام میگیرد.میزان کارایی مصرف اب در بخش کشاورزی بطور متوسط حدود ۳۵-۳۰ درصد تخمین زده شده است . و در بخش مصرف شرب شهری صرفه نظر از مصارف بی رویه شهروندان ؛ به دلیل فرسودگی شبکه های توزیع داخل شهر ها میزان ان تا حدود ۳۵ درصد نیز براورد میشود .

Keywords:

آب , کشاورزی پایدار , نزولات جوی