بررسی تاثیر pH، غلظت و نوع سیستم تحویل بر خصوصیات نانوغذا فرموله شده برای بیماران گاسترکتومی

گاسترکتومی مهمترین عمل جراحی برای درمان سرطان معده و چاقی است . بیماران گاسترکتومی مشکلاتی مانند کمبود انرژی ، بی اشتهایی و سوتغذیه را تجربه می کنند. هدف از این پژوهش تولید نانوغذا برای این بیماران با هدف تامین کالری و مواد مغذی است به طوریکه بیشترین زیست دسترس پذیری مواد مغذی اتفاق بیفتند. نانوامولسیون حاوی پالپ کدو حلوائی پخته شده در فاز آبی طراحی گردید که حاوی سدیم کازئینات به عنوان نماینده ترکیبات پروتئینی ، روغن سبوس برنج و روغن کنجد به عنوان نماینده ترکیبات لیپیدی ، نشاسته برنج و ساکارز به عنوان نماینده ترکیبات کربوهیدراتی و پکتین بود. نانوامولسیون با استفاده پوشش های زئین و آلژینات با غلظت های متفاوت ۰۵/۰، ۱۰/۰ و ۲۰/۰ درصد وزنی /حجمی و در pHهای ۲، ۳ و۴ ریزپوشانی شد. برای بهینه سازی شرایط ریزپوشانی نانوامولسیون از روش سطح پاسخ استفاده شد که راندمان ریزپوشانی نانوامولسیون و پایداری نانوغذا به عنوان پاسخ در نظر گرفته شد و متغیرهای مستقل شامل pH، غلظت و نوع محلول پوشش (سیستم تحویل ) بود. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار دیزان اکسپرت انجام شد و در نهایت ۳ فرمولاسیون بهینه نانو امولسیون ریزپوشانی شده (نانوغذا) انتخاب شد. آزمونهای اندازهگیری راندمان ریزپوشانی نانوامولسیون، پایداری نانوغذا، اندازه ذرات، پتانسیل زتا، شاخص پراکندگی ذرات، ویسکوزیته ظاهری ، کالری ، کدورت و میزان زیست دسترس پذیری بر روی نمونه های نانوغذا بهینه انجام شد. این تحقیق استفاده از پوشش های زئین =۰۵/۰، آلژینات=۰۵/۰، =pH۸۱/۲ را برای ریزپوشانی نانوامولسیون بر پایه کدو حلوائی را پیشنهاد می کند. مصرف روزانه از ۸ تا ۱۰ لیوان از این فرمولاسیون می تواند کالری و مواد مغذی مورد نیاز بدن بیمار گاسترکتومی را تامین نماید.

Keywords:

نانوامولسیون , ریزپوشانی , کدو حلوائی , زئین , آلژینات سدیم , گاسترکتومی