تنوع زیستی و نقش کشاورزی ارگانیک در حفظ آن

کشاورزی ارگانیک در ساده‏ترین تعریف به عنوان «کشاورزی بدون افزودن مواد شیمیایی صنعتی» تعریف شده است.انسان ها برای رفع نیازهای خود به گیاهان و جانوران وابسته هستند.تنوع زیستی عنصر کلیدی در پیشبرد توسعه پایدار است.از آغاز انجام فعالیت های کشاورزی ،زارعان در سراسر جهان در حدود ده هزار گونه گیاهی را به منظور تهیه غذا و علوفه مورد استفاده قرار می دادند.امروزه تنها 150گونه گیاهی موادغذایی اکثریت مردم جهان را تامین می کند.از این میان 12گونه بیش از 80%انرژی لازم برای رژیم غذایی حاصل از گیاهان را تامین می کنند.برنج،گندم،ذرت و سیب زمینی ،چهار گونه ای هستند که 60%از این سهم را به خود اختصاص داده اند. منابع ژنتیکی از ارزشمندترین منابع طبیعی و جزء ثروت ملی هر کشور محسوب می شوند و ایران براساس مدارک و شواهد موجود از نظر ذخایر ژنتیک گیاهی جزء غنی ترین کشورهای دنیاست، هر چند ایران از نظر بارش دچار کمبود است ،اما گونه‌های گیاهی متفاوت و غنی در آن یافت می‌شود. کشور ما به ویژه به عنوان یکی از مراکز اصلی پیدایش و تنوع گیاهان زراعی مانند:گندم، جو، یولاف، چاودار، نخود، عدس، گلرنگ و بسیاری از درختان میوه، گیاهان علوفه ای و سبزیجات و گیاهان زینتی و دارویی به شمار می رود.حفاظت، شناسایی و استفاده پایدار از این تنوع ژنتیکی فوق العاده که در منابع ژنتیکی ایران مشاهده می شود برای موفقیت هر برنامه به نژادی و یا بیوتکنولوژی گیاهی امری حیاتی است. تنوع ژنتیکی موجودات زنده سرمایه ای ارزشمند است که طی قرون و اعصار پدیده آمده و حاصل تجربه ای بسیار طولانی از برهم کنش ژنوتیپ و محیط می باشد که از زمان های گذشته به نسل کنونی به ارث رسیده است.