بهبود ویژگی های کیفی میوه گوجه فرنگی با افزا یش شور ی در کشت غیرخاکی

تنش شوری عامل محدودکننده ای برای بسیاری از گیاهان زراعی محسوب می شود و مبارزه با آن از عمده مسائل بخش کشاورزیدر مناطق خشک است. از سویی د یگر، طبق تحقیقات مدیریت تغذیه و شوری یکی از راهکارهای افزایش تولید و کیفیت محصولدر شرایط شور در بسیاری از گیاهان محسوب میشود. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تنش شوری بر ویژگی های کیفی میوهدر کاشت گلخانه ای گوجه فرنگی در شهرک گلخانه ای شقایق دشت تلخو واقع در شهر کاکی در شهرستان دشتی استان بوشهرانجام شد. آزمایش شامل دو سطح شوری محلول غذایی پایه و محلول غذایی با هدایت الکتریکی ۴/۵ دسی زیمنس بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمار شوری بر EC میوه در سطح ۵ درصد و بر مقدار ویتامین ث، اسیدیته و لیکوپن در سطح ۱ درصد تاثیر معنی دار آماری داشت. با بررسی مقایسه میانگین ها مشخص شد که افزایش EC محلول غذایی تا سطح ۴/۵ دسی زیمنس و اعمال تنش شور در بستر کشته ی دروپونیک به طور قابل توجهی موجب افزایش ویژگی های کیفی میوه گوجه فرنگی شد.

Keywords:

گوجه فرنگی , لیکوپن , مواد جامد محلول کل , ویتامین ث , هیدروپونیک