بررسی رابطه بین پنج عامل بزرگ شخصیتی و سبک های حل تعارض بین فردی در دانشجویان دانشگاه اصفهان و دانشگاه علوم پزشکی

هدف: به دلیل اهمیت و ضرورت بحث ویژگی های شخصیتی و تعارضات بین فردی، هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین پنج عامل بزرگ شخصیتی و سبک های حل تعارض بین فردی در دانشجویان دانشگاه اصفهان و دانشگاه علوم پزشکی بود. منظور از تعارض ناهنجاری احساسی میان افراد به هم وابسته است که بوسیله ی اهداف، ارزشها و نظریه های متفاوت به وجود می آید و در این تحقیق منظور از تعارض نمره ای است که فرد در آزمون تعارضات بین فردی کسب کرده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان و دانشگاه علوم پژشکی اصفهان بودند که تعداد 60 نفر( 30 دانشجوی دختر و 30 دانشجوی پسر) از بین آنها به تصادف انتخاب شد. روش و ابزار پژوهش: ابزار پژوهش شامل، پرسشنامه تعارضات بین فردی است و برای بررسی ویژگی های شخصیتی افراد، آزمون پنج عاملی شخصیت NEO.PI‐R را به کار برده ایم، تا بدین وسیله بتوانیم به درک این نکته بپردازیم که به کار بردن یک سبک ویژه در موقعیت تعارض چه رابطه ای با ویژگیهای شخصیتی افراد دارد. نتیجه: نشان داد که بین سبک های حل تعارض خصومتی و همکاری سودآور با ویژگی های شخصیتی ( دلپذیر بودن) و( با وجدان بودن) و همچنین بین سبک حل تعارض مصالحه با ویژگی های شخصیتی( دل پذیر بودن) و (برون گرایی) رابطه معنی دار وجود دارد. ما می توانیم این ویژگی های شخصیتی و سبک های حل تعارض را در افراد کشف و براساس آنها در همسر گزینی و گزینش افراد در مشاغل از این تیپ ها و سبک ها استفاده کنیم.

Keywords:

رابطه , پنج عامل بزرگ شخصیتی , سبک حل تعارض , دانشجویان دولتی دانشگاه اصفهان و علوم پزشکی اصفهان