تاثیر دورههای تمرینی کوتاه مدت اینتروال بر روی آمادگی و کاهش وزن دختران غیرورزشکار

باتوجه به افزایش چاقی وکم تحرکی درجامعهامروزی، تشویق وترغیب افرادجامعه به انجام فعالیت های بدنی مناسب و علمی و بررسی برنامههای ورزشی با ساختار مختلف امری مهم است. در این پژوهش اثر 30-28 دقیقه دورههای کوتاه مدتدویدن اینتروال 4×7دقیقه ای( با شدت متوسط برای 8 هفته بر روی برخی از متغیر های ترکیب بدن و آمادگی هوازی ) Vo2max (، دختران دانشجوی غیر ورزشکار بررسی شده است . بدین منظور 26دانشجوی دختر غیرورزشکار، 19 تا 23 سال؛ درصد چربی بزرگتر از 30 ، و vo2max زیر 40 میلی- لیتر/کیلوگرم/دقیقه؛ به صورت تصادفی در دو گروه تمرین ) n=16 (، و کنترل ) n=10 (، تقسیم بندی شدند . وزن،شاخص توده بدن، درصد چربی زیرپوستی و ماکزیمم اکسیژن مصرفی ) VO2max ( به عنوان شاخص های سلامتیافراد؛ قبل و پس از شش هفته مورد اندازهگیری قرار گرفت. برای مقایسهی تغییرات درون گروهی و بینگروهی از آزمون t همبسته و تحلیل واریانس یکراهه ) ANOVA ( و آزمون پیگردی TOKEY در سطح معنیداری P<0/05استفاده شد. یافتههای پژوهش حاضر بیانگر اهمیت ترکیب دورههای کوتاه مدت فعالیت و استراحت ، برای 30 دقیقه در روز می باشد. نتایج این پژوهش به روشنی نشان داد؛شش هفته تمرین اینتروال باعث بهبود در متغیرهای ترکیب بدن )کاهش معنیداری در وزن، شاخص توده بدن و درصد چربی زیر پوستی ( و افزایش معنی دار در حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنیهای تحقیق مشاهده شد

Keywords:

کم تحرکی , تمرین اینتروال , ظرفی هوازی , درصد چربی , شاخص توده بدن