استراتژی های مقابله غذایی در شرایط تحریم اقتصادی مطالعه موردی: مناطق روستایی شهرستان گرگان

امنیت غذایی وضعیتی است که در آن تمام مردم از دسترسی اقتصادی و فیزیکی به غذا برخوردارند. امنیت غذایی یک عامل بسیار مهم برای رشد اقتصادی و توسعه یک ملت می باشد. تحریم های اقتصادی مخصوصا آن دسته از آنها که سیستم های تولیدی را هدف می گیرند باعث می شوند که دسترسی اقتصادی و فیزیکی به غذا آسیب ببیند. از 34 سال پیش کشورهای غربی بر مبنای مسائل سیاسی اقدام به تحریم ایران نموده اند که این تحریم ها باعث شده جلوگیری از رشد اقتصادی گردیده که به نوبه خود باعث اثرگذاری بر وضعیت امنیت غذایی به خصوص در مناطق روستایی شده است. در نتیجه برخی از گروههای جمعیتی روستایی مجبور به استفاده از استراتژی های مقابله جهت روبرو شدن با شرایط عدم امنیت غذایی شده اند. استراتژی های مقابله روش هایی است که خانوارها در مقابله با عدم موفقیت های پیش بینی شده در تامین معیشت به کار می برند. اندازه گیری شاخص استراتژی مقابله (CSI) یکی از دقیق ترین و ساده ترین روشهای اندازه گیری وضعیت امنیت غذایی در هر جامعه می باشد. در این تحقیق سعی شده است که به اندازه گیری استراتژی های مقابله ای که خانوارهای روستایی در مناطق روستایی شهرستان گرگان به کار می برند پرداخته شود. نتایج نشان می دهد که 60/17% خانوارهای از هیچ استراتژی مقابله ای استفاده ننموده و بقیه این خانوارها حداقل از یک استراتژی مقابله استفاده می کنند و در نتیجه می توان گفت که این خانوارها دچار عدم امنیت غذایی هستند. بر این اساس با استفاده از روش تحلیل خوشه ای k میانگین نتایج نشان داد که با فاصله اطمینان 99% خانوارهای مناطق روستایی گرگان در سه دسته عدم امنیت غذایی ضعیف، متوسط و شدید قرار گرفته اند.

Keywords:

امنیت غذایی , شاخص استراتژی مقابله غذایی , تحریم اقتصادی , تحلیل خوشه ای K میانگین