تاثیر قارچ مایکوریزا روی برخی از اجزای عملکرد و شاخص برداشت ذرت تحت تنش خشکی

به منظور بررسی تأثیر قارچ مایکوریزا روی آنزیم های آنتی اکسیدانت و برخی صفات رویشی ذرت تحت سطوح مختلف تنش خشکی آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری کامل، اعمال تنش خشکی سه هفته قبل از شروع مرحله زایشی و تنش خشکی بعد از مرحله زایشی به مدت سه هفته به عنوان فاکتور اصلی و سطوح کاربرد قارچ مایکوریزا شامل: عدم مصرف قارچ مایکوریزا، کاربرد گونه Glomus mosseae، گونه Glomus intraradices و کاربرد تلفیقی از دو گونه قارچ مایکوریزا مورد استفاده به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. صفات اندازه گیری شده شامل تعداد ردیف، تعداددانه، وزن دانه در بلال، عملکرد دانه و شاخص برداشت می باشد. نتایج نشان داد که اثر سطوح تنش خشکی و سطوح کاربرد قارچ مایکوریزا روی صفات مورد بررسی به غیر از صفت تعداد ردیف در بلال معنی دار شد. به طوری که تنش خشکی به خصوص در مرحله رشد زایشی منجر به کاهش صفات مذکور گردید. در بین گونه های مختلف قارچ مایکوریزا نیز کاربرد مخلوط دو گونه گلوموس موسایی وگلوموس اینترارادیس نسبت به سایر گونه ها برتری داشت و باعث افزایش صفات مورد نظر شد. هر چند که در بعضی از صفات، اختلاف معنی داری بین این گیاهان و گیاهان تلقیح شده با گونه گلوموس موسه مشاهده نگردید.

Keywords:

اجزا عملکرد , تنش خشکی , شاخص براشت , مایکوریزا