مروری بر عملکرد حسابرسی عملیاتی در ارزیابی اثربخشی گزارشات مالی شرکت ها

برای حسابرسان واژه های کارآیی و اثربخشی، واژه های ناآشنایی نیستند زیرا آنان در فرایند حسابرسی همواره می کوشند رسیدگی های خود را به صورت کار را (رسیدگی مؤثر با کمترین هزینه ممکن) و اثربخش (رسیدگی که بتواند به میزان از پیش تعیین شده موفق به کشف اشتباهات و یا تهدیدهای با اهمیت در صورت های مالی صاحب کار شود) به انجام برسانند. همچنین در دنیای امروز و در عرصه خدمات حرفه ای، علت ادامه فعالیت واحدهای تجاری در محیط اقتصادی بازار آزاد که به طور مستمر شاهد رفع موانع تجاری و ادغام بازارها است و رقابت در آن روز به روز شدیدتر می شود، حرفه حسابرسی عملیاتی بیش از پیش اهمیت یافته و اصولاً مدیریت بهینه منابع در واحدهای اقتصادی بدون برخورداری از سطوح مطلوب اثر بخشی و دست یابی به هدف های کارایی و صرفه اقتصادی امکان پذیر نیست. حسابرسی عملیاتی دارای سه مؤلفه کارایی، اثربخشی و صرفه اقتصادی (که موسوم به E 33 می باشد) این است که از اهمیت زیادی برخوردارند. امروز ارزیابی کارایی، اثربخشی و صرفه اقتصادی باید بخشی از فرایند عادی مدیریت هر واحد تجاری در بخش عمومی و خصوصی باشد و مدیران، بررسی عملکردها را به عنوان یکی از مسئولیت های خود برای کنترل فعالیت ها تلقی کنند و ارزیابی مستقل عملکرد مدیران از طریق واحد حسابرسی داخلی یا حسابرسان عملیاتی صورت گیرد. محصول نهایی حسابرسی عملیاتی معمولاً گزارشی به مدیریت است که شامل پیشنهادهایی برای بهبود عملیات و دستیابی به حداکثر کارآیی، اثربخشی و صرفه اقتصادی است در واقع گزارش رسمی حسابرس خلاصه ای از نتایج عملیات حسابرسی است. بنابراین در این مقاله که به روش توصیفی صورت گرفته به بررسی عملکرد حسابرسی عملیاتی و نقش آن در ارزیابی اثربخشی گزارشات مالی شرکت ها می پردازیم.

Keywords:

حسابرسی عملیاتی , گزارشات مالی , کیفیت حسابرسی