نقش واسطه ای شیوه های فرزند پروری در رشد خلاقیت دانش آموزانابتدایی دارای اختلال نارساخوانی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شیوه های فرزند پروری با خلاقیت بود. این مطالعه به صورت یک بررسیتوصیفی همبستگی در پاییز سال 1394در بین دانش آموزان مقطع دبستان شهرستان زاهدان انجام شد. به دلیل اینکهدسترسی به همه دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری به راحتی میسر نیست، برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیریدر دسترس استفاده شده است. و تعداد 50نفر از بین 200دانش آموزی که دارای اختلالات نارساخوانی بودند و به عنواندانش آموز با ناتوانی یادگیری شناخته شده بودند، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه فرزند پروری دام باویند( 1972)و خلاقیت عابدی (1363 )می باشد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین شیوه فرزندپروری دموکراتیک باخلاقیت رابطه مثبت معنی داری وجود دارد همچنین بین شیوه فرزندپروری سهل گیرانه و استبدادی با خلاقیت رابطه منفیو معنی داری وجود دارد

Keywords:

شیوه های فرزند , خلاقیت , دانش آموزان شهرستان زاهدان