سیستم تولید به هنگام، مدیریت کیفیت جامع و مدیریت زنجیره تأمین

در سال های اخیر، رویکردهای متعددی برای بهبود عملکرد عملیاتی پیشنهاد شده اند. به ویژه سه مورد، سیستم تولید به هنگام، مدیریت زنجیره و مدیریت کیفیت، توجه چشم گیری را به خود جلب نموده اند. با وجودی که این سه گاهاً به گونه ای در نظر گرفته و اجراء شده اند که که به نظر می رسد مستقل و مجزا هستند، می توان آن ها را به عنوان سه شاخه از راهبرد عملیاتی یک پارچه در نظر گرفت. این بررسی به طور تجربی به سنجش میزان همبستگی سیستم تولید به هنگام، مدیریت زنجیره تأمین و مدیریت کیفیت پرداخته، و این که آن ها چگونه بر عملکرد کسب و کار اثر می گذارند. نتایج نشان می دهند که هم در سطح راهبردی و هم عملیاتی، روابطی میان چگونگی نگرش تولید به هنگام، مدیریت کیفیت جامع و مدیریت زنجیره تأمین توسط سازمان ها به عنوان بخشی از راهبرد عملیاتی آن ها وجود دارد. نتایج همچنین نشان می دهند که تعهدی نسبت به کیفیت و درکی ازدینامیک های زنجیره تأمین دارای بیشترین تأثیر بر عملکرد است.

Keywords:

سیستم تولید به هنگام , مدیریت کیفیت , مدیریت زنجیره تأمین , پژوهش تجربی