بررسی میزان تاثیر سن و میزان تحصیلات بر میزان سطح حس تعلق مکانی نمونه موردی:میادین محله ای نارمک تهران

تعلق مکانی حالتی از ارتباط انسان با محیط پیرامون وی است که می توان رشد و تحصیل آنرا در گذر زمان در افراد مختلف مشاهده کرد. حس تعلق مکانی عاملی است که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه برای افراد آن محیط میگردد.این پژوهش در پی یافتن وجود رابطه میان سن افراد و میزان تحصیلات افراد با حس تعلق مکانی میباشد.باور این موضوع که وجود رابطه حسی مناسب با مکان موجب ارتقاء کیفیات رفتاری میشود ضرورت تحقیق در این زمینه را تبیین میکند.در همین راستا 344 عدد پرسشنامه بدست آمده از فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه استفاده شد.ساکنان میدان نوت(هفت حوض سابق)به عنوان میدان مرکزی و اقتصادی و میدان 73 به عنوان میدان محله ای. ،به صورت استقرایی تاثیر سن افراد و میزان تحصیلات آنها را در ارتقاء سطح حس تعلق مکانی افراد مورد ارزیابی قرار گرفتند.تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ها توسط نرم افزار آماری SPSS مور تحلیل قرارگرفت.نتایج این پژوهش نشان میدهد که بر خلاف انتظار با افزایش میزان تحصیلات حس تعلق مکانی افراد کاهش می یابد و افراد در سنین میانی ترجیح (40-30)می دهند مکان زندگی خود را تغییر دهند و در سنین خارج این بازه تمایل بیشتری به حضور دائم در محلات نارمک دارند.

Keywords:

انسان , , محیط , حس تعلق , سن , میزان تحصیلات , نارمک