ردیابی ژن های hcnAB و phlD در سودومونادهای فلورسنت با توان مهار زیستی Fusarium graminearum و بررسی توانایی آن ها در کلونیزاسیون اکتوریزوسفر گندم

توانایی کنترل بیولوژیکی سودومونادهای فلورسنت از رقابت بر سر فضا و مواد غذایی، آنتی بیوز وکلونیزاسیون ریزوسفر ناشی می شود. در این مطالعه، توانایی بیوکنترلی 39 سویه Pseudomonas fluorescens در برابر قارچ Fusarium graminearum عامل بلایت خوشه گندم در شرایط آزمایشگاهیبررسی شد. بازدارندگی از رشد F. graminearum با استفاده از آزمون کشت متقابل، اثر ضد قارچیترکیبات فرار و غیرفرار تولید شده توسط سویه ها ارزیابی شد. در تمام این آزمایش ها چهار سویه I P13 ، UTPf127 ، UTPf125 و UTPf105 در کنترل بیمارگر موفق تر بودند. در نتیجه، این سویه ها ازنظر وجود ژن های hcnAB و phlD و توانایی کلونیزاسیون اکتوریزوسفر گندم در شرایط گلخانه ایبررسی شدند. ژن hcnAB در تمام سویه ها ردیابی شد؛ در حالی که، ژن phlD در تمام باکتری ها بهجز P13 مشاهده شد. جمعیت باکتری ها در اکتوریزوسفر گندم در سه دوره چهارده روزه توسط سریرقت روی محیط کشت (+++)KB تعیین شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری میانسویه های مختلف در کلونیزاسیون اکتوریزوسفر در روزهای مختلف وجود دارد و با گذشت زمانجمعیت باکتری ها در ریزوسفر کاهش می یابد. سویه های P13 و UTPf125 در روز 42 ام قابل ردیابینبودند، در حالی که، در روز 22 ام جمعیت آن ها بیش از (4)1/8x سلول در گرم وزن تر ریشه ردیابی شده بود. باکتری UTPf127 با جمعیت (4)1/1x10 سلول در گرم وزن تر ریشهدر روز 42ام بیشترین میزان کلونیزاسیون و پایداری در ریزوسفر را نشان داد.

Keywords:

آنتی بیوتیک , ریزوسفر , سیانید هیدروژن , کنترل بیولوژیک