بررسی تأثیر اسانس چهار گیاه دارویی و دو گونه Trichoderma در کنترل زیستی قارچ های عامل پوسیدگی میوه انگور

انگور همانند دیگر محصولات باغی به دلیل داشتن رطوبت زیاد، pH نسبی پایین و غنی بودن از موادغذایی، در معرض حمله انواع بیمارگرهای قارچی در مراحل برداشت و انبارداری قرار دارد. در اینتحقیق، در آغاز اقدام به جداسازی قارچ های بیماری زای پس از برداشت انگور در منطقه مشگین شهر شدو قارچ های Botrytis cinerea و Cladosporium cladosporioides به عنوان گونه های غالب شناسایی شدند.Aspergillus tubingensis نیز به عنوان عامل پوسیدگی و زهرابه زا (توکسینزا) روی انگور و کشمش برایاین بررسی انتخاب شد. سپس به منظور ارزیابی امکان کنترل زیستی (بیولوژیک) آن ها، تأثیر دو گونهTrichoderma harzianum T447 و T. hamatum T622 و اسانس چهار گیاه دارویی پونه کوهی، نعناعخوراکی، رازیانه و بومادران در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که هر دو گونه قارچآنتاگونیست در رقابت تغذیه ای موفق تر از قارچ های بیمارگر هستند، ترکیبات فرار این قارچها بیشترینتأثیر بازدارندگی را در تعامل با C. cladosporioides نشان دادند. غلظت 10 درصد ترشحات برونیاخته ای جدایه T. harzianum T447 نیز بازدارندگی بیش از 85 درصد علیه قارچ های بیمارگر نشان داد.همچنین معلوم شد که بین گونه قارچی، نوع اسانس و غلظت های مختلف آن در میزان بازدارندگی از رشدمیسلیومی قارچ ها تفاوت معنی داری (P≤0/01) وجود دارد. پونه کوهی و رازیانه به ترتیب به عنوانمؤثرترین و ضعیف ترین اسانس ها شناخته شدند. تجزیه GC-MS چهار اسانس نام برده نیز نشان داد که بهترتیب پیپریتون و سیسپیپریتون اکسید، المنتون، دیمتیل -4 (ای) 6- اکتادین- 2- ال و ترنس آنتول اجزای اصلی آن ها هستند. با توجه به بازدارندگی مناسب اسانس ها و قارچ های کنترل زیستی نام برده، تحقیقاتتکمیلی در زمینه به کارگیری آن ها برای کنترل بیماری های پس از برداشت انگور توصیه می شود.

Keywords:

اسانس , انگور , بیماری های پس از برداشت , کنترل زیستی , .Trichoderma spp