پتانسیل تجمع نیترات در بخش های مختلف هویج و زردک

به دلیل اثرات سوء نیترات بر سلامتی انسان، امروزه توجه زیادی به میزان تجمع نیترات در سبزی ها می شود، لذا در این پژوهش به میزان تجمع نیترات در بخش های مختلف هویج و زردک در دو گروه وزنی پرداخته شده است تا بخش هایی که دارای نیترات کمتر و سلامت بیشتر هستند مشخص شود. این ازمایش به صورت فاکتوریل شامل دو فاکتور وزن در دو سطح: بیشتر و کمتر از 70 گرم و موقعیت طولی نمونه در سه سطح: بخش نزد پاهنگ (نزدیک طوقه)، بخش میانه و دور از پاهنگ (دور از طوقه یا نوک ریشه)، در سه تکرار برای هر کدام از دو محصول هویج و زردک انجام گرفت. هویج های بزگتر و سنگین تر با بیش از 70 گرم وزن، به طور معنی داری نیتروژن بیشتری نسبت به هویج های کوچک داشتند. همچنین از طوقه به سمت نوک ریشه هویج از میزان نیتروژن کل کاسته شد به طوریکه کمترین میزان نیتروژن در قسمت دور از پاهنگ (نوک هویج) وجود داشت. بخش نزد باهنگ زردک به طور معنی داری بیشتر از سایر قسمت ها دارای نیتروژن بوده است و به ترتیب بخش میانه و دور از پاهنگ به طور معنی داری کمترین میزان نیتروژن را داشتند. اثر متقابل وزن و موقعیت بافت بر میزان تجمع نیترات در هویج از نظر آماری معنی دار شد به طوریکه کمترین میزان نیترات مربوط به نمونه های نزد پاهنگ در هویج های درشت (وزن بیشتر از 70 گرم) بود.

Keywords:

زردک , نیتروژن , نیترات , هویج