ارزیابی تاثیر الگوی کاشت ذرت (.L mays Zea (و روش کاربرد کود نیتروژن در بهینه سازی و کاهش مقدار کاربرد علفکش فورام سولفورون (اکوییپ)

به منظور بررسی امکان کاهش مصرف علفکش فورام سولفورون (OD 5/22 درصد) در ذرت، آزمایشی بصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار، در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد، انجام شد. الگوی کاشت ذرت در 3 سطح (کاشت یک ردیفه در ردیف هایی بفواصل 75 سانتی متر ، کاشت دو ردیفه بصورت موازی در طرفین پشته هایی بفواصل 75 سانتی متر و کاشت دو ردیفه بصورت زیگزاگ در طرفین پشته هایی بفواصل 75 سانتی متر) به عنوان کرت های اصلی و روش کاربرد نیتروژن در 2 سطح (پخش سراسری و نواری در روی ردیف های روش کاشت تک ردیفه ذرت و بین ردیف های روشهای کاشت دو ردیفه (از منبع اوره 46 درصد) و مقدار کاربرد علفکش فورام سولفورون در 4 سطح (100 ،75 ، 50 و صفر درصد مقدار کاربرد توصیه شده آن (2 لیتر ماده تجاری در هکتار) در مرحله 4 برگی ذرت، به عنوان کرت های فرعی بودند. نتایج نشان دادند که اثر الگوی کاشت بر زیست توده و تراکم علف های هرز و نیز صفات ذرت معنیدار نبود. با این وجود توزیع کود نیتروژن بصورت نواری در مقایسه با توزیع سراسری آن منجر به کاهش حدود 25 و حدود 10 درصدی تراکم و زیست توده کل علف های هرز در واحد سطح شد و افزایش حدود 7 ،30 و 25 درصدی در ارتفاع، عملکرد دانه و زیست توده ذرت در واحد سطح شد. بطور کلی نتایج نشان داد که در صورت استفاده از الگوی کاشت دو ردیفه و توزیع نواری کود نیتروژن میتوان دز مصرفی علف کش فورام سولفورون را به میزان 50 درصد کاهش داد.

Keywords:

آرایش کاشت , دز کاهش یافته , زیست توده علف های هرز , سولفونیل اوره ها , سینگل کراس 704