بررسی لالایی ها در ادبیات عامیانه شهرستان جهرم

شعر فارسی گذشته ای درخشان دارد اما هیچ کدام از سخن سرایان زبان فارسی در ادب گذشته ایران، به گونه ای اختصاصی به ادبیات کودکان نپرداخته و اثری مخصوص بدان پدید نیاورده است. لالایی های ایرانی بخشی از ترانه های عامیانه و ماندگار و کهن ایرانی است که ریشه در گذشته های دور دارد. نخستین پیمان آهنگین و شاعرانه میان مادر و کودک است که طیف های گوناگون از آرزوها ،گلایه ها و نیایش های مادرانه را در خود دارد و سینه به سینه از نسل های گذشته به امروز رسیده است. لالایی ها بیانگر آرزوی مادران و نشانگر هویت مذهبی مردم است و همچنین دل نگرانی های اجتماعی و اقتصادی مردم، ساختار خانواده ها از قبیل ارتباط عاففی و چند همسری را نشان می دهد. لالایی هایی که بر زبان مادران جهرمی جاری می شود، حاوی هزاران نکته نهفته است که ذهن ناخودآگاه کودک با آنها انس می گیرد و بالنده می شود. اینگونه لالایی ها چه از نظر آهنگ و چه از نظر محتوا یکی از شیرین ترین و شکیل ترین ترانه های لالایی فارسی زبان و منافق جنوبی کشور است که در این مقاله با برخی از آنان آشنا می شویم. از آنرو که هیچ منبع مدون و نوشتاری در زمینه لالایی های جهرمی تاکنون به رشته تحریر درنیامده است؛ بنابراین روش کار نگارنده در این مقاله به صورت میدانی و حضوری و مصاحبه با افراد مسن و سالخورده می باشد.

Keywords:

ادبیات کودکان , لالاییها , جهرم , میدانی و حضوری