بررسی روش های اقتصادی خشک کردن گیاهان دارویی با حفظ حداکثر ویژگی های کمی و کیفی

فرآیند پس از برداشت گیاهان دارویی اهمیت زیادی در چرخه تولید این گیاهان دارد، یکی از روش های مرسوم نگهداری گیاهان دارویی خشک کردن است. این فرآیند با کاهش رطوبت گیاه از فعالیت آنزیمی و میکروبی محصول کاسته و بر عمر انباری آن می افزاید. رسیدن به حد استاندارد رطوبت جهت دستیابی به حداکثر صرفه اقتصادی در بازار جهانی تجارت و حفظ فاکتور های کمی و کیفی گیاهان دارویی از مهمترین دغدغه های محققین می باشد که دستیابی به روش های جدید می تواند موجب کاهش طول زمان خشک کردن و حفظ حداکثری فاکتور های مطلوب شود. از آن جا که خشک کردن میزان ماده ی موثره و محتوای اجزای کیفی گونه های دارویی را تحت تاثیر قرار می دهد، لذا تاثیر بسزایی بر ارزش اقتصادی این گونه ها داشته است و بایستی به دقت نوع روش مناسب برای خشک کردن و میزان انرژی و درجه حرارت ورودی برای کاهش محتوای رطوبتی آن ها تعیین شود. این برسی ها با هدف سازماندهی اطلاعات موجود در گیاهان مورد مطالعه، روش های اقتصادی خشک کردن و پارامتر های اندازه گیری آن ها بوده است. در نهایت تکنولوژی های نوین، به حداقل رساندن تغییرات مواد خام را هدف قرار دادند.

Keywords:

خشک کردن , دما , گیاهان دارویی