اثر شیوه کاشت، تراکم کاشت و میزان علف کش نیکوسولفورون روی علف های هرز و عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای رقم سینگل کراس KSC704

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 384

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-27-1_008

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

Abstract:

در این آزمایش اثر روش های کاشت ذرت در تراکم های مختلف و استفاده از علف کش نیکوسولفورون در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بصورت کرت خردشده فاکتوریل، بر خصوصیات مرفولوژی، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای رقمKSC704 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در سال 1387 بررسی شد. کرت های اصلی شامل سه الگوی کاشت یک ردیفه روی پشته، دو ردیفه روی پشته و کاشت در کف فارو بود و در کرتهای فرعی نیز تراکم مطلوب به میزان 75000 بوته در هکتار و تراکم مطلوب +20% به میزان 90000 بوته در هکتار، و تیمار مبارزه با علف های هرز با نیکوسولفورون (با نام تجاری کروز) در غلظت های (0، 1/5، 2 و 2/5 لیتر در هکتار از ماده تجاری) در مرحله 7-5 برگی علف های هرز به صورت فاکتوریل جای گرفتند. همچنین یک تیمار شاهد وجین دستی تمام فصل نیز اعمال شد. هر کرت آزمایشی شامل سه خط 8 متری بود. نتایج نشان داد وزن خشک علف های هرز در دزهای 1/5، 2 و 2/5 لیتر در هکتار نیکوسولفورون بطور معنی داری نسبت به شاهد بدون مبارزه کاهش یافت. اما بین دزهای مختلف نیکوسولفورون اختلاف معنی دار مشاهده نشد. عملکرد ذرت در شیوه کاشت یک ردیفه، دو ردیفه وکاشت داخل جوی اختلاف معنی داری نداشت. عملکرد ذرت در تراکم 90000 بوته در هکتار بطور معنی داری بیشتر از تراکم 75000 بوته در هکتار بود. عملکرد، ارتفاع ذرت، قطر ساقه ذرت، تعداد برگ بالای بلال اصلی، ارتفاع بلال اصلی از سطح زمین، تعدادکل برگ ذرت، تعداد دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف در بلال در شاهد بدون مبارزه بطور معنی داری کمتر از سایر تیمارها بود. بین تیمار وجین دستی و دزهای مختلف نیکوسولفورون اختلاف معنی داری از نظر عملکرد مشاهده نشد. نیکوسولفورون در دز 1/5 لیتر در هکتار و تراکم کاشت 90000 بوته در هکتار بهترین نتیجه را نشان داد.

Authors

مجید عباس پور

استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

مجتبی رهنما

دانش آموخته کارشناسی ارشد علف های هرز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

محمدحسن هادی زاده

استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

سعید خاوری

استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی