اقتصاد مقاومتی راهبرد مدیریت شهری بر اشتغال، تولید و کارآفرینی در شهرها

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,477

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICMAR01_092

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

Abstract:

یکی از ملزومات دستیابی به توسعه پایدار شهری، دسترسی کافی به منابع مالی و همچنین مدیریت درست آن است. زیرا با توسعه شهرها، توجه و توسعه بیشتر خدمات شهری مانند فضای سبز، حمل و نقل، دفع زباله، معابر و آسفالت، بهداشت و مسکن لازم و ضروری می باشد. مدیران شهر براساس میزان درآمدهای قابل تشخیص، تصمیم به انجام طرح های عمرانی، خدمات، آموزشی، بهداشتی و غیره برای شهر می گیرند که در کنار اینها نیاز به کارآفرینی و اشتغال نیروی کارآمد و متخصص یک اصل ضروری و کارآمد می باشد و هرچه که میزان این درآمدها بیشتر باشد، بالطبع توان انجام کارهای بیشتری نیز در سطح شهر وجود خواهد داشت. با توجه به اینکه گستره فعالیت های شهرداری بر سبد اقتصادی مردم بسیار وسیع و دوسویه است, بنابراین لازم است شهرداری خدماتی ارایه دهد و بخشهای مختلف سلامت، آموزش، صنعت و بازار را پر رونق و تقویت نماید و بسترساز اشتغال، تولید و کارآفرینی در جامعه باشند. بدون تردید اقتصاد شهری و به تبع آن مدیریت شهری، نقش بسزایی در تحقق یا عدم تحقق برنامه ها در سطح ملی دارد. سیاست های اقتصاد مقاومتی در همه اجزای شهر و مدیریت شهری قابل اجرا است. از تولید تا مصرف، از فرهنگ تا صنعت، از تبلیغ تابلوی شهری تا ساخت و ساز منطبق با الگوهای بهینه مصرف، مصالح و انرژی، الگوهای بهینه حمل و نقل تا شیوههای مدیریت پسماند, همگی قابل الگوسازی و مصداق سازی در اقتصاد مقاومتی است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی راهبردهای مدیریت شهری بر اشتغال، تولید و کارآفرینی در شهرها با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی می باشد. برای رسیدن به این هدف ابتدا به بیان مبانی نظری کار آفرینی پرداخته و سپس اختیارات مدیریت شهری در توسعه کارآفرینی و اشتغال مورد بررسی قرار گرفت و همچنین در ادامه بسترهای مورد نیاز مدیریت شهری در کارآفرینی و اشتغال با رویکرد اقتصاد مقاومتی ارزیابی شد و در انتها به نتیجه گیری و پیشنهادات پرداخته شد.

Authors

اعظم حسینی

دانش آموخته مدیریت امور شهری دانشکده مدیریت, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

آزاده اربابی سبزواری

دانشیار و عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

سیامک خزلی ویژنانی

دانشجوی دکترای رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامشهر