اصول و مبانی قرآنی در سیره مدیریتی امیرمومنان علی (ع) (با محوریت برنامه ریزی، تصمیم گیری، هدایت و رهبری، نظارت و کنترل)

سیره رفتاری امام علی (ع) سیره هدایت عملی انسان و جامعه است. آن حضرت با عمل و رفتار خود جامعه را مدیریت و هدایت می کرد و الگویی قرآنی از سیره مدیریتی خود برای مسلمانان و انسان ها به جا گذاشت. در این راستا مصادیق به کارگیری آیات قرآنی در سیره رفتاری آن حضرت از منابع معتبر کشف و استخراج شده و ارایه گردیده است. پرداختن به سیره مدیریتی علی (ع) با محوریت وظایف مدیریت، در کنار مقایسه و تطبیق سازی آن با آیات قرآن از مباحث اصلی این پژوهش به شمار می آید. سیره رفتاری آن حضرت دارای ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی به ویژه مدیریتی است. امام (ع) در مدتی که رهبری و مدیریت جامعه اسلامی را در اختیار داشتند، سیره قرآنی- مدیریتی را از خود بر جای گذاشتند که لازم است امروزه برای مدیران اسلامی تبیین گردد. تحلیل قرآنی سیره مدیریتی امام علی (ع) از مهم ترین مباحث حوزه قرآنی است که هدف آن تبیین ارتباط تنگاتنگ و عمیق قرآن و سیره مدیریتی امام (ع) است. بر این اساس که هر یک از رفتارهای مدیریتی آن حضرت در حوزه وظایف مدیریت از قبیل برنامه ریزی، تصمیم گیری، هدایت و رهبری، کنترل و نظارت همه بر پایه مبانی و اصول قرآنی استوار بوده بنابراین رابطه و پیوند بین قرآن و سیره مدیریتی آن حضرت با استفاده از آیات و کشف مستندات و مویدات قرآنی آن با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.

Keywords:

قرآن , امام علی (ع) , نهج البلاغه , سیره مدیریتی , مدیریت