اثر مقادیر مختلفبقایا و سطوح نیتروژن برعملکرد و اجزاء عملکرددو رقم گندمTriticum aestivum Lدیم

به منظور بررسی تاثیر مخلوط کردن مقادیرمختلف بقایا و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرددو رقم گندم دیم، آزمایشی در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (باجگاه) در قالب طرح کرتهای نواری خرد شده با چهار تکرار انجام شد. کرتهای عمودی شامل دو رقم گندم رایج منطقه (آذر 2 و نیکنژاد) و کرتهای افقی شامل سه میزان بقایا (صفر، 500 و 1000 کیلوگرم در هکتار) و کرتهای فرعی سه میزان نیتروژن (صفر، 35 و 70 کیلوگرم در هکتار) می باشد. نتایج نشان داد که در مواردی که بقایا به صورت 100 درصد به خاک اضافه میشود، بایستی میزان نیتروژن بکار برده شده نیز متناسب با افزایش بقایا اضافه گردد. با افزایش میزان نیتروژن در هر دو رقم تعداد سنبله بارور، تعداد دانه در سنبله، تعداد دانه در هر بوته و وزن هزار دانه متناسب با افزایش بقایا زیاد گردید. در مواردی که بقایا به صورت 100 درصد به کار برده شود، ولی میزان نیتروژن مصرفی متناسب با آن نباشد، در هر دو رقمکاهش معنی داری برای اجزاء عملکرد رخ میدهد. در مواردی که بقایا به صورت 100 درصد به کار برده شودو از طرف دیگر، میزان نیتروژن مصرفی نیز متناسب با افزایش بقایا باشد گیاه می تواند حداکثر بهره لازم را از رطوبت کسب نماید. در این مطالعه رقم آذر 2 همراه با کاربرد 1000 کیلوگرم در هکتار بقایا و 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به عنوان تیمارهای برتر معرفی گردید. عملکرد دانه رقم آذر2 به صورت معنیداری بالاتر از رقم نیکنژاد بود. عملکرد دانه ضریب همبستگی مثبتی با تعداد سنبله بارور، تعداد دانه در سنبله، تعداد دانه در بوته، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت داشت.

Keywords:

گندم دیم , عملکرد دانه , مقادیرمختلف بقایا و کود نیتروژن