تاثیر رژیم های آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام نخود در دو کشت پاییزه و بهاره در استان لرستان

به منظور مطالعه عملکرد و اجزای عملکرد شش رقم نخود آزمایشی به صورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در دو زمان کشت بهاره و پاییزه در نورآباد-لرستان اجرا شد. عامل اصلی شامل چهار رژیم آبیاری (بدون آبیاری، 75 ،100 و 150 میلیمتر) براساس تبخیر از تشت تبخیر کلاس A ،و عامل فرعی شامل شش رقم نخود (آرمان، آزاد، هاشم، 482-ILC ،گریت و نورآباد) بود. کشت پاییزه به ترتیب سبب افزایش 5/7 و 44/0 ،46/0 ،49/0 ،8/5 ،7/0 ،55/0 درصدی تعداد نیام بارور، ارتفاع، وزن صددانه، عملکرد دانه بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت شد. سطوح آبیاری پس از 75 ،100 و 150 میلیمتر تبخیر بهترتیب با میانگین 2316 ،2121 و 2010 کیلوگرم در هکتار سبب افزایش 78 ،63 و 54 درصدی عملکرد دانه نسبت به سطح بدون آبیاری شدند. ارقام گریت و هاشم بهترتیب با میانگین 2089 و 1775 کیلوگرم در هکتار بیشترین و کمترین عملکرد دانه را تولید کردند. اگرچه کشت پاییزه رقم گریت به همراه آبیاری پس از 75 میلیمتر تبخیر به حداکثر عملکرد در این منطقه منجر شد، آبیاری پس از 150 میلیمتر تبخیر نیز سبب بهبود چشمگیر عملکرد دانه در کشت پاییزه شد.

Keywords:

تنش خشکی , فصل کشت , نخود دیم