بررسی اثر کلات آهن بر محتوای کلروفیل، کارایی کوانتومی فتوسیستمII و برخی صفات بیوشیمیایی در گلرنگ در شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی اثر کاربرد خاکی و برگی کلات آهن بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی گیاه گلرنگ (ژنوتیپ Il111 (تحت دو رژیم آبیاری، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 90-1389 در دانشگاه شاهد انجام گرفت. در این بررسی سطوح تیمار آبیاری در دو سطح آبیاری کامل و کمآبیاری در مرحله گلدهی (بهترتیب آبیاری پس از تخلیه 50 و 75 درصد رطوبت ظرفیت زراعی)، عامل اصلی؛ و هشت سطح کلات آهن شامل چهار سطح بهصورت مخلوط با خاک با مقادیر صفر، 50 ،100 و 150 کیلوگرم در هکتار، و چهار سطح بهصورت تغذیه برگی با غلظتهای محلولپاشی ( با آب، 1000 ،2000 و 3000 میلیگرم در لیتر) از منبع سکوسترین 138 عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد در شرایط مطلوب آبیاری، استفاده از روش محلولپاشی کلات آهن موجب افزایش کلروفیل a ،کلروفیلb ،کلروفیل کل و نسبت کلروفیل b/a شد. کاربرد مقادیر کمتر کود کلات آهن در شرایط تنش رطوبتی سبب افزایش مقدار کلروفیل a ،کلروفیل کل و کاروتنویید شد؛ اما مصرف بیشتر کود آهن در خاک سبب افزایش غلظت کلروفیل b و FM/FV شد. در هر دو سطح آبیاری محلولپاشی کلات آهن به مقدار 2000 میلیگرم در لیتر موجب افزایش نسبت کلروفیل b/a شد. نتایج آزمایش نشان داد که در سطح تنش رطوبتی با افزایش کاربرد کلات آهن در خاک و سطوح محلولپاشی بهترتیب مقدار آنتوسیانین و فلاونوییدها افزایش یافت. به نظر میرسد استفاده از کلات آهن، با افزایش مقدار رنگدانه های فتوسنتزی سطح تحمل گلرنگ را نسبت به شرایط کمبود آب ارتقا میدهد.

Keywords:

آهن , تغذیه برگی , تنش اکسیداتیو , رنگدانه های فتوسنتزی , فلورسانس کلروفیل , گلرنگ