بهبود کارایی مصرف آب با استفاده از توابع تولید در زراعت گندم خوزستان

برای بهینه سازی کارایی مصرف آب، تعیین رابطه بین میزان محصول و آب مصرفی ضروری است. برای این هدف، باید توابعتولید آب- کارایی مصرف آب تعیین گردند. لذا، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اهواز به مدت دو سال اجرا شد. پنج تیمار آبیاری گندم از بدون تنش تا تنش شدید با استفاده از یک سیستم آبیاری بارانی تک خطی، اعمال گردید. در این روشغیر یکنواختی توزیع آب در سطح خاک با فاصله گرفتن از خط پاشش، اساس کار است. با اندازه گیری میزان آب و عملکرددانه در تیمارهای مختلف تابع تولید آب کارایی مصرف آب برازش گردید. نتایج نشان داد که در سال های خشک (بارندگی کمتر از 153/8 میلیمتر) و نرمال (میانگین بارندگی 222/4 میلیمتر) بیشترین کارایی مصرف آب، به ترتیب در 4300-4200 و 4000-3900 مترمکعب در هکتار آب آبیاری حاصل می گردد.

Keywords:

آبیاری , توابع تولید , خوزستان , کارایی مصرف آب , گندم