مدیریت ریسک محیط زیستی اماکن تفریحی شهری با استفاده از روش EFMEA (مطالعه موردی: بوستان ولایت)

با گسترش بکارگیری سامانه های مدیریت محیط زیستی در سازمان های مختلف، روش ها و جداول گوناگونی نیز جهت ارزیابی ریسک های محیط زیستی تدوین گردیده است. در پژوهش حاضر علاوه بر ارزیابی و ارایه راهکارهای مدیریت محیط زیستی بوستان ولایت تهران طی سال 95 به بررسی روش تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آن بر محیط زیست (EFMEA) در اماکن تفریحی شهری و همچنین مقایسه جداول مورد استفاده در مطالعات گوناگون پرداخته شد. نتایج ارزیابی نشان می دهد که 41 درصد ریسک ها در سطح ریسک های پایین، 26 درصد در سطح متوسط و مجموعا 33 درصد در سطح بالا قرار می گیرند. ریسک مربوط به آبیاری گیاهان، انتخاب و تکثیر گیاهان نامتناسب با محیط و مصارف بهداشتی آب در سطح ریسک های بسیار بالا می باشند. 25 درصد ریسک ها مربوط به فضای سبز بوستان، 9 درصد مربوط به ساختمان ها، 16 درصد مربوط به رینگ سبز و باندکندرو، 16 درصد مربوط به شهربانو، 11 درصد مربوط به شهرورزش، 6 درصد مربوط به پارکینگ و 17 درصد مربوط به فضای عمومی بوستان می باشد. از نظر مدیریتی نیز بررسی ها نشان می دهد که برای رفع ریسک های سطح بالا نیاز به هزینه های اقتصادی یا برنامه ریزی های بلند مدت نمی باشد و می توان تنها با آموزش کارکنان و نظارت بر اجرای آموزش های ارایه شده تا حد زیادی آنها را کاهش داد. همچنین جهت ارزیابی و مدیریت ریسک های محیط زیستی اماکن شهری پیشنهاد می گردد از جداول تدوین شده در راهنمای ارزیابی و مدیریت ریسک شهرداری تهران بهره گرفته شود.

Keywords:

مدیریت ریسک محیط زیستی , اماکن تفریحی شهری , EFMEA , بوستان ولایت