ارتقای کارآیی بودجه ریزی عملیاتی با انتخاب نماینده معیارهای عملکردی : کاربرد نظریه مدلسازی رابطه خاکستری (GRA)

بودجه ریزی عملیاتی رویکردی برای تدوین برنامه بودجه است که با روش های سنتی تفاوت های اساسی دارد. در رویکرد عملیاتی بودجه ریزی برای تعیین نحوه هزینه کرد وجوه از اهداف و پروژه های اصلی دستگاه استفاده می شود . لذا، تعیین و استفاده از معیارهای عملکردی دستگاه ها (به عنوان مبنای حصول به اهدا ف) ویژگی متفاوت بودجه ریزی عملیاتی است . کارایی و امکان پذیری استفاده از این رویکرد در سازمان ها مورد توجه خاص است . تعداد زیاد معیارهای ارزیابی عملکرد، باعث افزایش حجم اطلاعات مورد نیاز برای بودجه ریزی عملیاتی شده است . این امر از یک طرف هزینه گردآوری اطلاعات را افزایش و اثربخشی این رویکرد را کاهش داده و از طرف دیگر در مواردی که اطلاعات کافی در اختیار نیست کاربرد این رویکرد را غیر ممکن ساخته است. لذا، برای جلوگیری از اندازه گیری مکرر معیارها (دوباره کاری و مشابه کاری) با انتخاب معیارهای عملکردی نماینده می توان کارایی و امکان پذیری استفاده از این رویکرد را افزایش داد. اخیراً کاربرد تئوری رابطه خاکستر ی برای انتخاب معیارهای عملکردی نماینده مورد توجه بسیار بوده است. در تئوری مدل سازی رابطه خاکستری بسیاری محدودیتهای رگرسیون شکسته شده و رویکردی نو برای تعیین معیارهای عملکردی پیش روی پژوهش گران گذاشته است . در این مقاله سعی شده است ضمن معرفی الگوی مدل سازی خاکستری، برای اولین بار کاربردهای آن در انتخاب معیارهای نماینده برای افزایش اثربخشی و امکان پذیری بودجه ریزی عملیاتی بحث شود .

Keywords:

بودجه ریزی عملیاتی , الگوی رابطه خاکستری , ارزیابی عملکرد , اثربخشی اطلاعات ی