بررسی وضعیت مدیریت بحران و مشارکت های مردمی در برج های بلند مرتبه مطالعه موردی منطقه یک تهران

مسیله آمادگی افراد در شرایط بحرانی از مهمترین مسایلی است که شهر های بزرگ مطرح است .مسیله سکونت در برج های مسکونی از مواردی است که لازم است در مدیریت بحران شهری مورد توجه قرار گیرد. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت مدیریت بحران و مشارکت های مردمی در برج های بلند مرتبه بود. این تحقیق از نوع تحقیق های توصیفی-تحلیل گذشته نگر است . در این تحقیق ساختار و لی اوت برج و شرایط . امکانات برج از مواردی است که در برج ها مورد ارزیابی قرار گرفت و در قدم بعد میزان آگاهی ، باور و عملکرد ساکنین مورد ارزیابی قرار گرفت و با توجه به مشخصات ساکنین در دو گروه از برج ها با همدیگر مقایسه گردید. نتایج نشان داد که در مجموع میزان آگاهی ، باور و عملکرد ساکنین پایین بود. همچنین نتایج نشان داد که وجود افرادی با تخصص های مرتبط با بحران در داخل برج ها می تواند در میزان آگاهی و عملکرد سایر ساکنین موثر بوده ولی در باور افراد نقش زیادی را ایجاد نمی کند. با توجه به قرار گیری بخش هایی بزرگی از ایران بر روی خط زلزله و گسترش برج سازی در مناطق مختلف این اهمیت را ایجاد می کند که روی مدیریت بحران در برج های مسکونی لازم است برنامه ریزی خاصی ایجاد گردد.

Keywords:

مدیریت بحران , برج های بلند مرتبه , مشارکت مردمی , مدیریت شهری ,