نقش رهیافت چشم انداز هوشمند به اقلیم برافزایش تاب آوری در چشم اندازهای کشاورزی

اگرواکولوژی با تاکید بر رویکردهای نوین در مدیریت بوم نظام های کشاورزی مانند رهیافت چشم انداز هوشمند به اقلیم و توان تاب آوری در راستای پایداری کشاورزی در برابر تغییرات اقلیمی گام برمی دارد. در این مقاله مکانیسم و شیوه تاثیرگذاری رهیافت چشم انداز هوشمند به اقلیم بر تحقق اهداف کشاورزی اکولوژیک از طریق تبیین اصول رهیافت چشم انداز بررسی شده است. در این زمینه ابتدا تاب آوری به عنوان اصل بنیادی و اثر غایی رهیافت چشم انداز معرفی شد. سپس اصول ده گانه رهیافت چشم انداز هوشمند به اقلیم تبیین گردید. بر اساس نتایج، این گونه نتیجه گیری شد که رهیافت چشم انداز با تاکید بر مقیاس های چندگانه، نظام های چندگانه و تعدد ذینفعان سعی دارد که تنوع را در سه بعد اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی توسعه دهد. این رهیافت همچنین با تاکید بر یادگیری تطبیقی و مستمر، نظارت مشارکتی و آگاهی از حقوق و مسیولیت ها و تقویت قدرت ذینفعان نوعی حکومت داری یادگیرنده غیرمتمرکز را ترویج و اعمال می نماید. در همین رابطه، با تاکید بر نگرانی ها برای نقطه شروع و مفهوم تاب آوری، ضرورت مدیریت متعامل بین متغیرهای کند، تغییر و بازخوردهای آن ها را توصیه می کند. نتیجه چنین بینشی، توجه به پیامدهای بلندمدت تغییرات در فعالیت های کشاورزی مانند کاشت محصولات جدید و یا استفاده از یک تکنولوژی نوین است. بدیهی است که تاکید بر این اصول، سبب می شود که پیچیدگی های داخل سیستم ها بیش ازپیش نمایان شود و در برنامه های مدیریتی مدنظر قرار گیرد.

Keywords:

چشم انداز هوشمند به اقلیم , تاب آوری , تغییرات اقلیمی , کشاورزی اکولوژیک